پژوهشگران دانشگاه نرمال پکن چین در نوشتاری که به تازگی منتشر شده، به ارائه مدلی برای شناسایی تاثیرات جاه‌طلبی و سطح آرزو در تنظیم شادکامی افراد پرداختند.

رئوس مطالب این نوشتار به شرح زیرند:

  1. شادکامی به معنای تجربه هیجانی مطبوع است که به نوعی حس بهزیستی را تداعی می‌کند.
  2. رفاه که مفهومی نزدیک به شادکامی و بهزیستی است شامل عوامل و منابع مادی همچون درآمد، کالاها، و خدمات است، در حالی که شادکامی و بهزیستی به تمامی جنبه‌های موثر در کیفیت زندگی همچون وضعیت سلامت، رضایت شغلی، و محیط زندگی اشاره دارند.
  3. شادکامی سطوح مختلفی همچون شادکامی فردی، شادکامی ناشی از پاداش، و تاثیرات شادکامی بر انتخاب فردی، مشوق‌های شغلی، رضایت از زندگی، و رضایت شغلی دارد.
  4. عوامل موثر در شادکامی شامل میزان ناکامی، بازپرداخت، مطلوبیت، ناراحتی، رضایت، جاه‌طلبی و سطح آرزو در افراد هستند.
  5. جاه‌طلبی و سطح آرزو به ترتیب نشانگر عوامل بیرون و درونی دخیل در میزان شادکامی افراد هستند.
  6. مقایسه‌های بین‌فردی، و سازگار شدن فرد با شرایط ارزش و پاداش، تاثیرات مستقیمی در ممیزان جاه‌طلبی و سطح آرزوی افراد دارند.
  7. در مقایسه‌های بین فردی، عامل برابری اجتماعی در دریافت پاداش نقش مهمی در ادراک شادکامی دارد.
  8. زمینه اجتماعی بر قضاوت افراد در زمینه دریافت پاداش و تنظیم میزان جاه‌طلبی و سطح آرزوی آنان تاثیر گذار است.

 

راهبردهای کارکردی:

  • بخش عمده میزان رضایت از زندگی و رضایت شغلی (پیامدهای شادکامی) در گرو ادراک افراد از عادلانه بودن نظام پاداش و رفاه در محیط اجتماعی و شغلیشان است.
  • ایجاد فرصت‌های معادل و برابر برای سطوح مختلف اجتماعی-اقتصادی و شغلی برای دریافت پاداش‌های مناسب و شایسته، میزان شادکامی آنها را افزایش خواهد داد.
  • هرچه میزان جاه‌طلبی و سطح آرزوی کارکنان بیشتر باشد، شادکامی بیشتری را تجربه کرده و رضایت شغلی بالاتری خواهند داشت؛ در نتیجه بازگشت سرمایه، بهره‌وری سازمانی، و رفتارشهروندی سازمانی بیشتری بعنوان سرمایه‌های سازمانی بدست خواهند آمد.
  • ایجاد شادکامی، با راه‌اندازی کارناوال‌های شادی، جشن، مراسم کمدی و … بدست نمی‌آید، بلکه لازمه اصلی شادکامی (که زیربنای رضایت از زندگی و رضایت شغلی است) ادراک عدالت، داشتن فرصت‌های پیشرفت برابر، و فراگیر بودن امکانات در سازمان و جامعه برای اکثریت شاغلان و مردم است.
  • جوامع و سازمان‌هایی که فرصت‌های رشد و تعالی فردی را برای اعضای خود فراهم آورده و فرهنگ همکاری (بجای تضاد و رقابت) را ترویج می‌کنند، با تحریک جاه‌طلبی و سطح آرزوی افراد، منجر به تسهیل شادکامی خواهند شد.

A model of ambition, aspiration and happiness

Abstract

Can payoffs buy happiness? People’s perception on their current payoffs depends on the social context and the historical context. This paper develops a utility model that captures both effects of interpersonal comparisons and self-adaptations in evaluating time streams of payoffs.

Moment utility represents subjective happiness over payoffs, which hinges on three state variables: retaliation, aspiration, and ambition. Retaliation incorporates insights of fairness thinking and formulates people’s psychological reaction on relative payoff comparisons interpersonally.

Aspiration displays habit formation that formulates people’s self-adaptation on their own history of payoffs. Ambition captures the net influence of the past situations to the present.

Over a time window, our model delivers a new measure of individual well-being under both social and historical contexts.

 

Keywords

Behavioral OR, Fairness, Ambition, Happiness, Well Being.

لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر ??(further reading)??