پژوهشگران دانشگاه چوئو و دانشگاه توکیو ژاپن در پژوهشی مشترکی به بررسی وضعیت افسردگی تومور مغزی و روابط متقابل اختلالات خلقی و تومورهای مغزی در بیماران پرداختند.
تومور مغزی
از دیدگاه جراحی مغز و اعصاب، تومورهای مغزی شامل هر گونه توده و یا رشد غیر طبیعی سلول ها در مغز هستند. تومورهای مغزی انواع مختلفی دارند. برخی از تومورهای مغزی خوش خیم و غیر سرطانی می باشند. در حالی که برخی دیگر از تومورهای مغزی بدخیم و سرطانی هستند. تومورهای مغزی می توانند در خود مغز تشکیل شوند که به آنها تومورهای اولیه مغزی گفته می شود. در عین حال ممکن است سلول های ایجاد کننده تومورهای مغزی در جای دیگر از بدن ایجاد شده و سپس به مغز منتشر (متاستاز) شده اند.
در بررسی افسردگی تومور مغزی، تومورها در انسان انواع مختلفی دارند و دلایل مختلفی برای ایجاد آنها ذکر شده است. تومورهای اولیه ممکن است بر اثر جهش های ژنتیک در مراحل مختلف رشد ایجاد شوند. تومورهای ثانویه مغزی می توانند نتیجه هر نوع سرطانی باشند که در بخش های دیگر بدن ایجاد شده است و در بیشتر مواقع در افرادی مشاهده می شود که سابقه ابتلا به سرطان دارند. تومورهای مغزی ثانویه بیشترین میزان تومورهای مغزی را تشکیل می دهند.
افسردگی تومور مغزی
اختلال افسردگی عمیق MDD یک اختلال روانپزشکی / روانشناختی است که به دلایل مختلف ممکن است ایجاد شود. افسردگی MDD به عنوان معروفترین اختلال در دسته بندی اختلالات خلقی، بر اساس ضوابط تشخیصی DSM (دستنامه تشخیصی و آماری اختلالات روانی) در افراد بررسی می شود. اختلال افسردگی عمیق MDD اختلالی رایج و شایع در روانپزشکی است که به دلیل خطر و احتمال بالای خودکشی فرد، به عنوان یک فوریت اورژانسی در نظر گرفته می شود. به طور معمول افسردگی منجر به احساسات عمیق ناراحتی و فقدان علاقه به فعالیت هایی است که قبلاً برایتان جذاب بوده اند.
از جمله نکات مهم این که افسردگی تومور مغزی یکی از علایم و عوارض عصب روانپزشکی شایع در بین بیماران دارای تومورهای مغزی است. به ویژه بیمارانی که تومورهای مغزی نوع اولیه دارند، به میزان زیادی دچار علایم و عوارض افسردگی می شوند. طبق بررسی های صورت گرفته، بین 15 تا 38 درصد از مبتلایان به تومورهای مغزی، افسردگی را تجربه می کنند.
طبق تحقیقات صورت گرفته، پیش از جراحی تومور مغزی اولیه، از هر 3 بیمار، یک نفر از آنها مبتلا به افسردگی عمیق است. طبق تحقیقات بین المللی صورت گرفته عصب روانشناسی در حوزه افسردگی تومور مغزی در بیماران بستری، بین 3 تا 12 ماه پس از جراحی تخلیه تومورهای مغزی اولیه، افسردگی در بیماران به میزان بسیار قابل توجهی کاهش می یابد.
بسیاری از اوقات به راحتی می توان با درمان های طبی و جراحی های مغز و اعصاب مشکلات مربوط به اختلالات خلقی را در بیماران برطرف نمود. یکی از پیشنهادات بسیار مهم برای بررسی های اختلالات روانی این است که ابتدا فرد مراجعه کننده به روانشناس و یا روانپرشک از نظر جسمانی چکاپ کامل شده و بررسی دقیقی از غدد درون ریز و نیز تصویر برداری MRI از سر و گردن بیماران به عمل آید. گاهی اوقات حتی تومورهای احشایی نیز می توانند منجر به بروز افسردگی تومور مغزی شوند که معروفترین آن تومورهای غدد فوق کلیه و تیروئید هستند.
روش پژوهش افسردگی تومور مغزی:
- در این پژوهش مقایسه ای آزمایشی برای افسردگی تومور مغزی، 109 بیمار دارای تومور مغزی بین سالهای 2016 تا 2019 بررسی شدند. میانگین سنی شرکت کنندگان 60.4 سال در دامنه 21 تا 85 سال بود.
- ابزارهای پژوهش افسردگی تومور مغزی شامل مقیاس خودارزیابی افسردگی (SDS)، شاخص بهزیستی روانی WHO (WHO-5)، تست دایره ادراک زمان، و Cgnistat بودند.
- ابزارهای پژوهش افسردگی تومور مغزی یکبار 3-5 روز پیش از جراحی تومور و یکبار 4-18 روز بعد از جراحی تومور اجرا شدند.
یافته های پژوهش افسردگی تومور مغزی:
- ادراک زمان در بیماران تومور مغزی دارای افسردگی بسیار کمتر از بیماران تومور مغزی بدون افسردگی و افراد کنترل بود.
- نسبت دیدگاه به گذشته بیماران تومور مغزی دارای افسردگی در مقایسه با بیماران بدون افسردگی و افراد کنترل کوچکتر بود.
- نسبت دیدگاه به آینده بیماران تومور مغزی دارای افسردگی در مقایسه با بیماران بدون افسردگی و افراد کنترل بزرگتر بود.
راهبردهای کارکردی افسردگی تومور مغزی:
- وضعیت بیماران افسرده دارای تومور مغزی و بدون تومور مغزی با یکدیگر قابل مقایسه نیست.
- بیماران دارای تومور مغزی که افسرده هم هستند، ادراک دورتری نسبت به آینده دارند و در نتیجه نتایج آتی برایشان دورتر از حالت عادی به نظر می رسد.
- وجود افسردگی در بیماران تومور مغزی منجر به کاهش تمایل آنها به فرآیندهای درمانی، و ناامیدی بیشتر آنها می شود.
- افسردگی در بیماران تومور مغزی منجر به تضعیف سیستم ایمنی و کاهش معنادار روش های درمانی برای آنها می شود.
- درمان جدی افسردگی تومور مغزی در بیماران تومور مغزی، اهمیت زیادی برای بهبود نتایج جراحی مغز و اعصاب تومورهای مغز و نخاع می شود.
Depression and time perspectives in patients with brain tumors: Novel measurements in the circle test
Abstract
Background
Tumors trigger both depression and anxiety about death because they can be terminal.
However, the relationship between depression and time perspective in patients with life-threatening diseases remains unclear.
In this study, we examined the effects of depression on time perspective in patients with brain tumors using a projective method, i.e., the Circle Test.
Methods
Participants (40 depressed patients, Dp; 35 non-depressed patients, NDp; and 40 healthy non-depressed controls, NDc) were administered the Circle Test of time perspectives and self-rating depression scales before and after surgery.
The Circle Test data were analyzed using traditional indices, i.e., time dominance and relatedness, and novel measurements, i.e., time area and proportion.
Results
Although the traditional indices showed no differences, the results for the novel measurements differed among the Dp, NDp, and NDc groups.
The overall time perspective was smaller in the Dp group than in the NDc group.
furthermore, the proportions of the future and past perspectives were higher and lower, respectively, in the Dp group compared to the NDp group.
Limitations
Patients with brain tumors and depressed controls could not be compared, because no healthy control was depressed.
Differences in depression-related changes in time perspective between patients with brain tumors and healthy controls should be examined in future studies.
Conclusions
Depressed patients with brain tumors may experience changes in time perspectives according to the results for our novel measurements, and this might play an important role in treatment adherence.
Keywords
Brain tumor Cancer, Circle test for Depression, Time perspective brain tumor, Dr. Amir Mohammad Shahsavarani Brain Tumor and Depression IPBSES.