پژوهشگران دانشگاه ایالتی کالیفرنیا ایالات متحده امریکا در پژوهشی جدید به بررسی وضعیت نورون های مغزی در آنچه مغز اجتماعی social brain نامیده می شود پرداختند.
مغز اجتماعی social brain چیست؟
شناخت اجتماعی در انسان شامل فرآیندهای پیچیده روانشناختی است که به ما اجازه می دهد توسط مغز اجتماعی social brain خود تفسیر کنیم که چه در درون دیگران می گذرد. گاهی اوقات به این فرآیندها نظریه ذهن Theory of Mind نیز گفته می شود.
مغز اجتماعی social brain معمولاً به تعبیر و تفسیر امیال، احساسات، افکار و نیات دیگر انسان ها می پردازد. جنبه های اجتماعی مغز اجتماعی social brain به شکل فرهنگ و تمدن culture and civilization خود را نشان می دهند.
فرضیه مغز اجتماعی social brain در تلاش است دلیل بزرگی اندازه و پیچیدگی مغز انسان نسبت به گونه های مشابه خود را توضیح دهد. طبق فرضیه مغز اجتماعی social brain این بزرگی برای درک تعاملات اجتماعی بر اساس تحلیل چهره، ادراک رفتار دروغ و فریب کاری دیگران، راه های همکاری اجتماعی و اطمینان از بقای فرزندان بوده است.
نزدیک ترین نخستی های به انسان ها، همچون شامپانزه ها و بونوبوها، به دلیل نداشتن ساختارهای مغز اجتماعی social brain، اندازه مغزی در حد 25 تا 35 درصد مغز انسان فعلی را دارند. تحقیقات مختلف نشان داده اند که واقعاً ساختارهای مغزی اضافی در انسان ها برای پردازش تعاملات اجتماعی وجود دارند.
در نخستی ها، در بهترین حالت گله هایی تا 200 الی 300 عضو یافت می شوند. اما در انسان به دلیل وجود مغز اجتماعی social brain جمعیت های میلیونی در شهرهای مختلف در کنار همدیگر ساکن شده اند. پژوهش های متعدد هم نشان از وجود مراکزی اضافی در مغز ما دارند که واقعاً می توان به آن مغز اجتماعی social brain گفت.
تصورات و افکار عاشقانه، تعاملات عمیق و پیوندهای خانوادگی و قومی، تصورات ما نسبت به مرگ، فرزند پروری و نیز مسایل اخلاقی، تقریباً همگی توسط مراکز موجود در مغز اجتماعی social brain پردازش می شوند.
روش پژوهش مغز اجتماعی social brain:
در این پژوهش پیمایشی و آزمایشی برای مغز اجتماعی social brain تعداد 31 نفر دانشجوی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا ایالات متحده امریکا داوطلب شرکت شدند. دامنه سنی شرکت کنندگان در پژوهش مغز اجتماعی social brain 18 تا 31 سال با میانگین سنی 20.17 سال بود.
در مرحله اول پژوهش مغز اجتماعی social brain افراد در یک جلسه سنجش روانی، رفتاری و شخصیتی شرکت نمودند. در مرحله دوم از افراد fMRI به عمل آمد.
سنجش های روانی و رفتاری پژوهش مغز اجتماعی social brain توسط نرم افزار سایکو پای PsychoPy انجام شد. سنجش های کامپیوتری شامل یادگیری سلسله مراتب اجتماعی، هدایت ذهنی سلسله مراتب اجتماعی، تغییر توجه فضایی، و بازسازی سلسله مراتب شناختی بودند.
برای fMRI از سیستم MRI با شدت میدان 3 تسلا و 32 کانال کویل سر استفاده شد.
یافته های پژوهش مغز اجتماعی social brain:
- لوبول آهیانه ای فوقانی که نقش هدایت و تغییر تمرکز توجه فضایی را بر عهده دارد، در زمینه پردازش درونی اطلاعات سلسله مراتب اجتماعی نیز دخیل است.
- تغییرات در توجه به موقعیت فضایی و دانش اجتماعی اگر چه در یک ناحیه مغزی انجام می شوند، اما مدارهای مغزی متفاوتی دارند.
- به نظر می رسد دانش مغز اجتماعی social brain در مورد جهت های سلسله مراتب اجتماعی بازنمایی مشابهی با جهت اشیاء و موقعیت آنها در فضا داشته باشد.
- محل ذخیره سازی محتوای شناختی مغز اجتماعی social brain همچون محتوای فضایی، در کرتکس هیپوکامپی-انتورینال می باشد.
راهبردهای کارکردی پژوهش مغز اجتماعی social brain:
- در مغز اجتماعی social brain، روابط اجتماعی و سلسله مراتب اجتماعی، یک بازنمایی همچون نقشه توپوگرافیک برای اشیاء را دارند.
- تمرینات شناختی توجهی و توانبخشی عصبی شناختی برای تقویت مهارت های توجه و ادراک فضایی کمک شایانی به تقویت درک و تحلیل مغز اجتماعی social brain می کند.
- بازی ها و ورزش هایی که به ادراک فضایی کمک می کنند، می توانند به طور همزمان به افراد در اجتماعی شدن بیشترشان کمک نمایند.
- آموزش مهارت های اجتماعی از طریق آموزش های مهارت های شناختی توجه و ادراک فضایی، می تواند با صرفه جویی در زمان منجر به پیشرفت بیشتر کودکان و نوجوانان در مدارس و کنکور دانشگاه شود.
- تمرینات تقویت توجه فضایی می توانند در درمان اختلالات مغز اجتماعی social brain همچون آلکسی تیمیا alexithymia یا ناگویی هیجانی موثر واقع شوند.
How does the brain navigate knowledge of social relations? Testing for shared neural mechanisms for shifting attention in space and social knowledge
Highlights
Studies have shown the SPL’s role in directing attentional shifts in external space.
We found that the SPL also encodes shifts of attention in knowledge of social relations.
This information is signaled in consistent patterns across participants and hierarchies.
Overlapping brain areas encoded attentional shifts in space and social knowledge.
Attentional shifts in space and social knowledge were encoded in distinct multivoxel patterns.
Abstract
How does the human brain support reasoning about social relations (e.g., social status, friendships)?
Converging theories suggest that navigating knowledge of social relations may co-opt neural circuitry with evolutionarily older functions (e.g., shifting attention in space).
Method:
Here, we analyzed multivoxel response patterns of fMRI data to examine the neural mechanisms for shifting attention in knowledge of a social hierarchy.
The “directions” in which participants mentally navigated social knowledge were encoded in multivoxel patterns in superior parietal cortex, which also encoded directions of attentional shifts in space.
Results:
Exploratory analyses implicated additional regions of posterior parietal and occipital cortex in encoding analogous mental operations in space and social knowledge.
However, cross-domain analyses suggested that attentional shifts in space and social knowledge are likely encoded in functionally independent response patterns.
Additionally, cross-participant multivoxel pattern similarity analyses indicated that “directions” of mental navigation in social knowledge are signaled consistently across participants and across different social hierarchies in a set of brain regions, including the right superior parietal lobule.
Conclusion
Taken together, these results elucidate the neural basis of navigating abstract knowledge of social relations, and its connection to more basic mental operations.
Keywords
Social cognition Social relations, Social status Social hierarchy, Dr. Amir Mohammad Shahsavarani Social neuroscience, Multivoxel pattern analysis IPBSES, Superior parietal lobule brain, Posterior parietal cortex brain.
The Social Brain
The social brain hypothesis attempts to explain the extraordinary size and complexity of the human brain by appeal to particular pressures that a species adapted to social interaction would have had to face, ranging from deception to cooperation to ways of obtaining food and ensuring offspring.
In part, this is a chicken-and-egg question: Did greater general cognitive abilities and intelligence drive our social cognition, or did social cognition enable our intelligence in general?
The evolution of human brain size to its present 1.3 kg is notable for tremendous acceleration on an evolutionarily quite recent timescale, with major increases within less than a million years.
Evolution comparison
By comparison, the brain size of the great ape species closest in evolution to humans, such as chimpanzees and bonobos, is only 25%–35% of modern human brain size (about the size of the brain our hominid ancestors would likely have had about four million years ago), although body size is comparable.
Given the increased maternal investment required to produce offspring with large brains, and the increased metabolic costs of maintaining a large brain, the central puzzles of human brain evolution are: Why so large, and how could this possibly have taken place so recently?
Responses to these puzzles have often invoked presumptively special aspects of our social behavior. Byrne & Whiten (1988) were among the first to argue in favor of complex social environments as the primary selective pressure for human brain size and later included all aspects of social problem solving, both prosocial and deceitful, in their proposal, the “social brain hypothesis.
Similarities with primates
One class of empirical tests for this hypothesis seeks to determine whether those brain regions that differ most in size between humans and apes correspond to regions important for social cognition.
Such analyses have pointed to the prefrontal cortex. Though the frontal cortex as a whole is not differentially enlarged in humans as compared to apes, humans have a comparatively larger frontal polar cortex as well as more subtle increases in insular and temporal cortices.
Additional empirical tests of the social brain hypothesis focus on operationalizing social complexity in ways that include size of the overall group, size of an average grooming clique, size and frequency of temporally limited subgroups (e.g., coalitions), number and complexity of mating strategies, frequency and complexity of social play, frequency and complexity of deception, and the extent of social learning.
Some of these analyses suggest that prevalence of prosocial behaviors, specifically pair bonding behaviors, explain more variance in brain size than do other types of social complexity.
The final count of social brain
A final point of interest that brings together evolutionary and developmental aspects of human brain size is that humans are highly altricial:
The brains of newborns are very immature, and our development, notably including social development, occurs over a protracted period of many years.
One way of appreciating this fact is to note that human brains are only about 25% their adult volume at birth—constraints imposed in part by our bipedal nature and the evolution of the female pelvis, the shape of which limits the size of a newborn’s head.
By comparison, chimpanzee brains are nearly 50% their adult size at birth, and macaque monkey brains are about 70% of their adult size at birth. These differences in the size of the neonatal brain relative to the adult brain mirror the species’ differences in the length of their development and their dependency on social support during this development.
A recently found skull from a 1.8 million-year-old hominid child provided evidence that our ancestors had a cranial capacity at birth that is essentially like that of apes rather than like that of modern humans.
This finding provides further evidence of a change in brain development that occurred relatively recently and that may be one of the features defining the evolution of our species.
