پژوهشگران دانشگاه ملبورن استرالیا و دانشگاه ماونت سینای ایالات متحده امریکا در یک پژوهش مرور سیستماتیک به بررسی زیربناهای مغزی و عصبی آلکسی‌تیمیا در مغز PTSD (اختلال استرس پس از آسیب) پرداختند.
روش پژوهش آلکسی‌تیمیا در مغز PTSD:
- این پژوهش مرور سیستماتیک بر اساس الگوهای PRISMA انجام شد. مقالات مورد بررسی شامل تمامی مقالات تا تاریخ 9 فوریه 2020 در PubMed و Web of Science بودند.
- کلیدواژگان مورد بررسی شامل PTSD، آلکسی تیمیا، و بی حسی (کرختی) هیجانی بودند.
- از بین 132 پژوهش یافته شده در ابتدا، تعداد 4 پژوهش در زمینه PTSD و بی حسی هیجانی و 6 پژوهش در زمینه PTSD و آلکسی تیمیا واجد شرایط تحلیل نهایی شدند.
یافته های پژوهش آلکسی‌تیمیا در مغز PTSD:
- تصویر برداری های مغزی از بیماران PTSD دارای آلکسی تیمیا نشان می دهد نواحی مغزی پیش زانویی و زیر زانویی کرتکس سینگولیت قدامی، سینگولیت میانی، بخش های مکمل حرکتی (SMA)، و تالاموس در دارای افزایش فعالیت هستند.
- آلکسی تیمیا در بیماران PTSD مرتبط با تغییر در کارکردهای کنترل کرتکس پیشانی و آهیانه ای، توجه جانبی، و شبکه های حالت پایه می باشد.
- در بیماران دارای PTSD، کرختی (بی حسی) هیجانی مرتبط با تغییر فعالیت کرتکس پیش پیشانی میانی، ساختار لیمبیک (آمیگدالا، جسم مخطّط، و کالمن) و ساقه مغز است.
- الگوهای فعالیت مغزی زیربنایی آلکسی تیمیا و بی حسی (کرختی) هیجانی در PTSD متفاوتند. این تفاوت در مدارهای پاداش (جسم مخطط و کالمن) است. در بی حسی هیجانی دچار کاهش فعالیت می شوند. همچنین مدارهای کنترل پیشانی-آهیانه ای در آلکسی تیمیا به شکل منحصر به فردی افزایش فعالیت دارند.
راهبردهای کارکردی پژوهش آلکسی‌تیمیا در مغز PTSD:
- بر اساس یافته های این پژوهش به نظر می رسد کرختی (بی حسی) هیجانی مقوله ای کاملاً متفاوت از آلکسی تیمیا است.
- بی حسی هیجانی مربوط به خلق منفی ناشی از اختلال است در حالی که آلکسی تیمیا تغییر در فراشناخت هیجانی و کنترل توجه است.
- لازم است ابزارهای سنجش آلکسی تیمیا به طور همزمان هم مشکلات پردازشی هیجانات مثبت و هم مشکلات پردازشی هیجانات منفی را ارزیابی کنند. از این طریق می توان به شکل دقیق تری به کیفیت این سازه در افراد دست یافت.
- ساختارهای مغزی در کرتکس سینگولیت نقش مهمی در کنترل آلکسی تیمیا، فراشناخت و تمرکز توجه دارند.
- با توجه به تفاوت آلکسی تیمیا و بی حسی (کرختی) هیجانی با یکدیگر، لازم است هر یک به طور جداگانه در افراد تشخیص و سنجش شده و پروتکل های درمانی جداگانه ای برای آنها در نظر گرفته شوند.
Abstract
Alexithymia is very common among those with Post-traumatic stress disorder. Research estimates and suggesting that as many as 42% of individuals with PTSD exhibit clinically-relevant alexithymia.
One proposed explanation for this comorbidity is that alexithymia symptoms exhibit structural overlap with PTSD-related emotion numbing.
Method
In this paper, we briefly discuss emotion processing in Alexithymia and PTSD. We are presenting a PRISMA systematic review of the relevant functional neuroimaging studies.
Our results suggest that alexithymia is linked to alterations in the Default Mode Network (DMN). PTSD-related emotion numbing are primarily linked to alterations in the salience network.
Results
Our results suggest that emotion numbing may be linked to neural networks associated with disorder-level negative affect.
Alexithymia is linked to alterations in neural networks associated with emotional meta-cognition and attentional control. We are Providing evidence that these constructs are at least partially distinct in the brain.
Implication
This has important clinical implications and may inform the selection of appropriate treatments.
The impact of the review may be limited due to cross-study variations in control groups. different trauma histories, individual differences and emotion processing paradigms utilised.
Keywords
Alexithymia, Posttraumatic Stress Disorder, Emotion Numbing.
