پژوهشگران دانشگاه هیلونجیانگ چین در پژوهشی مروری که شامل انواع بررسی های آزمایشی و متاآنالیز پیشین بود، به بررسی شیوه های مدرن پیشگیری و درمان آلزایمر با آنتیبیوتیک و پیری زدایی پرداختند.
اهم یافته ها به شرح زیرند:
الف)
- یکی از نظریه های مهم در مورد علت بروز آلزایمر، عفونت و التهاب مغزی است.
- انواع مختلف تتراسایکلین، بویژه دوکسی سایکلین و مینوسایکلین منجر به خنثی شدن فعالیت بتاآمیلوئید در مغز افراد دارای آلزایمر، بهبود حرکتی، و بهبود حافظه می شوند.
- تتراسایکلین ها، بویژه مینو سایکلین، منجر به کاهش فعال شدن ژن های پیری، اکسیداسیون درون سلولی، التهاب عصبی، و بهبود حافظه در مغز می شود.
- ریفامپیسین، داروی سل، در صورت مصرف دوز روزانه 450 میلی گرم به مدت یکسال تاثیرات معنادار و چشمگیری در کاهش مشکلات حافظه و حرکتی، پیشگیری از تشکیل رشته های بتاآمیلوئید، و افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی در مغز بیماران آلزایمر دارد.
- راپامایسین، تاثیرات نیرومندی بر افزایش طول عمر در تمامی افراد و کاهش مشکلات حافظه و پاکسازی مغز از رشته های بتاآمیلوئید و تائو در بیماران آلزایمر، و تحریک دستگاه ایمنی برای خوردن این رشته ها در مغز دارد.
- مصرف این دارو به دلیل نقش آن در سرکوبی سیستم ایمنی باید با احتیاط صورت گیرد.
ب)
- سفتریاکسون منجر به کاهش زوال شناختی و عقلی در آلزایمر می شود. مکانیزم عمل این آنتی بیوتیک بر مبنای فعال سازی و اصلاح چرخه گلوتامات در مغز است. مصرف سفتریاکسون منجر به بهبود حافظه، افزایش توان یادگیری و پیشرفت در توانایی های شناختی بیماران آلزایمر (بویژه حافظه فضایی کوتاه مدت) شده است.
- آنتی بیوتیک سفتریاکسون منجر به کاهش رسوب بتاآمیلوئید و پروتئین فسفریله تائو در مغز شده و mRNA ژن های تولید کننده بتا آمیلوئید در هیپوتالاموس را کاهش می دهد. در عین حال، سفتریاکسون منجر به افزایش کوتاه مدت و بلند مدت انعطاف پذیری عصبی مغز می شود.
پ)
- دی-سیکلوسرین، آنتی بیوتیکی نیرومند برای مقابله با سل مقاوم به درمان است. دی-سیکلوسرین منجر به بهبود حافظه و یادگیری در افراد دارای آسیب های مغزی تروماتیک (TBI) و نیز بیماران مبتلا به آلزایمر می شود.
- آنتی بیوتیک دی-سیکلوسرین منجر به تقویت فعالیت NMDA و گلوتامات در مغز می شود.
- کلیوکینول با کاهش سطح مس در مغز منجر به پاکسازی و کاهش رشته های بتاآمیلوئید در مغز بیماران آلزایمر می شود. تنها خطر مصرف کنیوکینول کاهش سطح روی، مس، و ویتامین ب12 در خون است.
Antimicrobial therapy and the potential mechanisms in Alzheimer’s disease
Abstract
Alzheimer’s disease treatments have been a heavily investigated research area, however, new drugs have failed one after another.
Scope
Some scientists have begun to reposition drugs, including antimicrobial agents.
Here, the treatment effects of nine antimicrobial agents on Alzheimer’s disease and their possible therapeutic mechanisms are described to clarify their efficacy.
In vivo and in vitro studies are quite encouraging and tend to demonstrate that antimicrobial therapy is effective in Alzheimer’s disease.
Conclusion
Nevertheless, unsatisfactory clinical efficacy, side effects, and insufficient knowledge have yet to be overcome.
Further laboratory and clinical studies are required to recommend antimicrobial treatment regimens.
Keywords
Antimicrobial therapy, Alzheimer’s disease, Neuroinflammation Mechanism
