پژوهشگران دانشگاه کلرادو دونور ایالات متحده امریکا در پژوهشی مقایسه‌ای به بررسی تاثیر استرس کودکی بر رفتار سودمند اجتماعی در سنین مختلف پرداختند.

روش:

در این پژوهش(تاثیر استرس کودکی بر رفتار سودمند اجتماعی) مقایسه‌ای مقطعی عرضی، ۵۶۸  نفر داوطلب بین سنین ۱۸ تا ۷۴ سال شرکت نمودند. از پارادایم‌های بازی معمای زندانی و بازی دیکتاتور با استفاده از مجموعه نرم‌افزاری زوریخ (zTree) و مقیاس نگرش کمک‌رسانی برای سنجش رفتارسودمند اجتماعی استفاده شد. برای سنجش استرس‌های کودکی از پرسشنامه تجارب منفی کودکی (نسخه بین المللی) استفاده شد. برای سنجش استرس‌های فعلی، از مقیاس استرس ادارکی استفاده شد.

نتایج:

  1. در رابطه بین رفتار سودمند اجتماعی و سن، میزان همکاری بر اساس تجارب خشونت در خانواده در دوره کودکی، سوءرفتار هیجانی، و سطح کلی استرس در زندگی ضعیف می‌شود.
  2. در رابطه بین رفتار سودمند اجتماعی و سن، میزان انجام کارهای خیریه تنها بواسطه تجربه خشونت خانوادگی در کودکی، کم می‌شود.
  3. در رابطه بین رفتار سودمند اجتماعی و سن، نگرش‌ها و گرایش‌های کمک به دیگران بواسطه تجارب خشونت خانوادگی، خشونت اجتماعی، و بی‌توجهی جسمانی در دوره کودکی، بتدریج در بزرگسالی ضعیف می‌شوند.

راهبردهای کارکردی:

  • رفتارهای سودمند اجتماعی کلید فداکاری و همبستگی اجتماعی بوده و عاملی کلیدی در افزایش سرمایه اجتماعی در جامعه و سازمان‌ها هستند.
  • تجارب دوران کودکی، بویژه استرس‌هایی که فرد در زندگی خانوادگی و در روابط با والدین خویش تجربه نموده، به میزان زیادی در کاهش رفتارهای سودمند اجتماعی در بزرگسالی تاثیر دارند.
  • از جمله نکات بسیار مهم در فرزندپروی این است که استرس والدین تاثیر مستقیمی بر استرس و مشکلات فعلی و آتی فرزندانشان دارد؛ این امر بخصوص در کودکان زیر ۱۱ سال در صورت نداشتن بیماری‌ها مادرزاد/ژنتیک کاملاً مشهود است.
  • فراگیری مهارت‌های فرزندپروری یکی از بهترین راهبردهای تربیت درست فرزندان و اصلاح روابط بین والدین و فرزندان است. بسیاری از استرس‌های والدین ناشی از ناآگاهی از سبک‌های درست فرزندپروری است.
  • یکی از برتری‌های مهارت‌های ده‌گانه زندگی این است که وابسته به سن و ژن نیستند و در هر زمان که فراگرفته شوند می‌توانند به فرد در بهبود و ارتقای کیفیت زندگی خود کمک نمایند. فراگیری مهارت‌های مدیریت استرس در هر زمان می‌تواند کاهنده استرس‌های زندگی افراد باشد.

Early life stress moderates the relationship between age and prosocial behaviors

Abstract

Background

Several studies suggest that prosocial behaviors gradually increase with age, but others report that prosocial behaviors are fixed traits with only minor fluctuations throughout the lifespan.

Early life stress may help explain these inconsistencies, as distinct types of stress have been negatively or positively associated with prosocial behaviors.

Objective

This current investigation used two studies to test whether distinct types of early life stress moderated the association between age and prosocial behavior.

Participants and setting

Study 1 recruited undergraduate students (n = ۶۹) between the ages of 18–۳۵, and Study 2 was conducted on Amazon Mechanical Turk responders (n = ۴۹۹) whose ages ranged from 18-74.

Methods

Study 1 employed behavioral economic tasks to measure cooperation and charitability, while Study 2 utilized an online survey to measure helping attitudes.

Results

Moderation analyses revealed the association between age and cooperation was significantly weakened by a history of family violence (β=−۰٫۳۷,p = ۰٫۰۰۲), community violence (β=−۰٫۳۰, p = ۰٫۰۱۲), emotional abuse (β=−۰٫۲۷,p = ۰٫۰۲۶), and an overall summary score of early life stress (β=−۰٫۳۳, p = ۰٫۰۰۶).

The relationship between age and charitability was only weakened by family violence (β=−۰٫۲۴, p = ۰٫۰۴۸). The association between age and helping attitudes was weakened by family violence (β=−۰٫۱۰, p = ۰٫۰۲۳), community violence (β=−۰٫۱۳, p = ۰٫۰۰۳), and physical neglect (β=−۰٫۱۱, p = ۰٫۰۱۸).

Conclusions

Collectively, these results suggest that some types of early life stress, especially exposure to violent environments, may reduce the likelihood of prosocial behaviors increasing throughout the lifespan.

This study suggests that age-related effects on prosocial behaviors may not be universal, but rather depend on individual differences in childhood stress.

Keywords

Aging, Trauma, Early life stress, Altruism, Prosocial behavior.

لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر ??(further reading)??


دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *