افسردگی ورزشی در ورزشکاران نوجوان بعد آسیب ورزشی

پژوهشگران دانشگاه میسوری ایالات متحده امریکا در پژوهشی مروری به بررسی وضعیت افسردگی ورزشی در ورزشکاران نوجوان بعد از آسیب‌های ورزشی پرداختند.

اهمّ یافته‌های پژوهش به شرح زیرند:

الف)

1. در حدود ۶۰ میلیون کودک و نوجوان سنین ۶ تا ۱۸ سال در سرتاسر جهان طی هر سال مشغول ورزش در تیم‌ها و سازمان‌‌های ورزشی هستند.
2. سبک زندگی فعال و ورزشکارانه سودمندی‌های بسیار زیادی برای رشد شخصیت، روان و جسم کودکان و نوجوانان دارد.
3. با توجه به رقابتی شدن بیش از پیش محیط‌های ورزشی کودکان و نوجوانان، رواج تمرینات با شدت بالا (تمرینات انفجاری/ HIIT) منجر به افزایش تعداد آسیب‌های ورزشی حین تمرین برای کودکان و نوجوانان شده است.
4. سالانه بیش از ۲٫۶ میلیون فرد زیر ۱۸ سال برای درمان آسیب‌های ورزشی به بخش‌های اورژانس مراجعه می‌کنند.
5. آسیب‌های ورزشی در مردان بیش از زنان است.

ب)

1.  با توجه به اینکه کودکان و نوجوانان ورزشکار، هویت خود را بر اساس فعالیت ورزشی و هویت قهرمانی شکل می‌دهند، آسیب‌های ورزشی با ممانعت آنها از ورزش و حضور در محیط ورزشی، سبب تخریب هویت و خودپنداره آنها خواهند شد.
2. علایم افسردگی کودکان و نوجوانان شامل خلق ناراحت یا تحریک پذیر ثابت، افزایش تحریک پذیری، خشم، یا خصومت، نشانه‌های جسمانی عجیب و غریب، کاهش عملکرد تحصیلی، ضعف در تعاملات اجتماعی، کاهش وزن، بیخوابی/پرخوابی، افزایش و یا کاهش انرژی روانی-حرکتی، خستگی یا فقدان انرژی، احساس بی‌ارزشی یا گناه، کاهش تمرکز، بلاتصمیمی، سوءمصرف مواد، رفتارهای بی‌پروا، افکار خودکشی، و اقدام به خودکشی هستند.
3. حدود ۲۰ درصد از کودکان و نوجوانان ورزشکار علایم افسردگی را از خود نشان می‌دهند و در حقیقت ورزش فرصتی برای کاهش افسردگی، اضطراب، استرس و پالایش هیجانی است.
4. بیش از ۲۰ درصد کودکان و نوجوانان ورزشکار، در بازه زمانی بین ۴ تا ۷ روز بعد از آسیب ورزشی علایم افسردگی ورزشی را در سطح بالاتری نسبت به دوره پیش از آسیب ورزشی، از خود نشان می‌دهند.

 راهبردهای کارکردی:

• لازم است در تمامی محیط‌های ورزشی، روانشناسان ورزشی در ترکیب کادر فنی بوده و بصورت دوره‌ای، تمامی ورزشکاران را از نظر سلامت روان و نیم‌رخ‌های شخصیت مورد ارزیابی دقیق قرار دهند.
• بهتر است حین و پس از آسیب ورزشی، بویژه در دوره نقاهت، ورزشکار تعامل و ارتباط حضوری خود را محیط ورزشی ار حفظ نماید و حسب نظر پزشک معالج، حداقلی از فعالیتهای ورزشی متناسب با شرایط جسمانی را روزانه صورت دهد.
• آموزش مهارت‌های ده‌گانه زندگی، بویژه خودآگاهی، مدیریت استرس، مدیریت هیجانی، و حل مسئله کمک شایانی به کاهش افسردگی ورزشی در بین ورزشکاران بویژه پس از آسیب ورزشی خواهد شد.
• اینکه ورزشکار درک کند آسیب ورزشی، دوره نقاهت و سپس تمرینات مجدد ریکاوری، بخشی لاینفک از فرآیند ورزشند و در صورت آسیب دیدگی ورزشی، هویت ورزشی آنها زیر سوال نمی‌رود، کمک شایانی به کاهش افسردگی در ورزشکاران نوجوان پس از آسیب ورزشی خواهد کرد

Depressive Symptoms in the Young Athlete after Injury: Recommendations for Research

Abstract

It has been well documented that a serious injury to an athlete can cause psychological symptoms such as depression. However, much of the literature focuses on the collegiate athlete.

Little is known about the prevalence of depressive symptoms in the young athlete who experiences an injury that adversely affects the ability to compete in his/her selected sport or may end athletic participation altogether.

As sports specialization becomes increasingly widespread and age of participation becomes younger, depressive symptoms may be found in child and adolescent athletes.

The purpose of this article is to examine the existing literature on depressive symptoms in young athletes who experience sports injuries and increase the awareness of the potential psychological concerns.

More research is needed to examine depressive symptoms in the young athlete after a debilitating sports injury.

Key Words

Children, depression, athletes, sports, injury

لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر (further reading)

Depressive Symptoms in the Young Athlete after Injury: Recommendations for Research

It has been well documented that a serious injury to an athlete can cause psychological
symptoms such as depression. However, much of the literature focuses on the collegiate
athlete. Little is known about the prevalence of depressive symptoms in the young
athlete who experiences an injury that adve…