پژوهشگران دانشگاه لیدز بکت، دانشگاه لاف بورو و دانشگاه یورک انگلستان در یک پژوهش مروری مشترک به بررسی استعدادیابی فوتبال با کمک روانشناسی ورزشی پرداختند.
روش:
در این پژوهش به شیوه مرور سیستماتیک سایت‌های Science Direct، Sport Discus، PsychARTICLES، و PsychINFO مورد بررسی قرار گرفتند. کلمات کلیدی شامل استعدادیابی، فوتبال، سن، و فیزیولوژیک بودند. از بین ۳۴۹۰ مقاله یافت شده، ۴۳ مقاله مشمول ضوابط نهایی پژوهش و تحلیل شدند.
نتایج:
- استعدادیابی فوتبال امری داغ و رسانه‌ای در دنیای ورزش امروزی است. بخشی از این امر بخاطر محبوبیت بین مردم و بخشی بدلیل سودآوری بازارهای مالی آن است.
- مفهوم اصلی در استعدادیابی فوتبال، برای بازیکنان افزایش شانس موفقیت در شغل و زندگی حرفه‌ای ورزشی است.
- عوامل روانی-اجتماعی موثر در استعدادیابی فوتبال شامل سه زمینه اصلی عوامل روانشناختی، عوامل اجتماعی بیرونی، و شاخص‌های رفتاری در سطح بازیکنان هستند.
- مولفه های روانشناختی در پرورش استعدادهای فوتبالی شامل نظم، خودکنترلی، خودآگاهی، کمال‌گرایی سازگارانه، پذیرش خود، جهت‌گیری به سمت تکلیف، تلاش برای مهارت‌یابی، تعهد، مصمم بودن، انگیزه درونی، خودتنظیمی، تاب آوری، هوش غیرکلامی، ثبات، ترس از شکست، بهزیستی روانشناختی، مهارتهای انعکاسی، لذت بردن از فوتبال، ادراک رقابت، مهارتهای پیش بینی، تصمیم گیری، تاخیر در لذت جویی، و مهارتهای مقابله هستند.
- عوامل اجتماعی بیرونی مرتبط با پرورش توانمندی‌های فوتبال در بازیکنان، شامل روابط بین خواهران و برداران، خودمختاری مورد حمایت مربی، تجارب همسالان، سبک‌های فرزندپروری، روحیه والدین، روابط بین بازیکن و والدینش، زمینه اجتماعی-اقتصادی، تصورات از همدست بودن تیم، فشارهای دو شغله بودن، روابط بین والدین و معلمان، حمایت اجتماعی، روابط بین مربی و بازیکن، درک مربی از توان بازی بازیکن، تنش نقش، محیط یادگیری موثر، باورهای خودکارآمدی مربی، سبک‌ها و باورهای مناسب چالش، محیط‌های پرورش استعداد فوتبالی، ساختار خانواده، و ساختار فرهنگ فوتبال در جامعه بازیکن هستند.
- عوامل رفتاری در استعدادیابی فوتبال شامل سبک زندگی سازگارانه، رفتارهای ارادی برای ورزش کردن، میزان تمرینات هدفمند فوتبال، کیفیت تمرینات اختصاصی فوتبال، استفاده مناسب از راهبردهای مقابله، و سطوح بالای عملکرد فنی و تاکتیکی فوتبال هستند.
راهبردهای کارکردی:
- در پرورش نخبگان و استعدادیابی در فوتبال، روانشناسی ورزشی یکی از ارکان مهم تضمین ادامه رشد بازیکنان به همراه تیم‌ها است.
- از نکات بسیار مهم در فوتبال، وفاداری بازیکن به تیم، وفاداری به اهداف تیم، و متابعت از مربی هستند. دستیابی به این اهداف بدون ریشه‌یابی روانشناسی ورزشی غیر ممکن است.
- استعدادیابی فوتبال، در گام نخست با سیستم‌های ارزیابی مهارتهای بدنی است. در فاز دوم (بویژه پرورش استعداد) ترکیب روانشناسی ورزشی به مربیان کمک می‌کند تا میزان پتانسیل رشد استعدادهای بازکین شناسایی شده را دریابند.
- آموزش و تمرین مداوم مهارتهای دهگانه زندگی در تیمهای فوتبال برای مربیان، کارکنان، و بازیکنان منجر به ایجاد جو حمایتگر نیرومند و کاهش استرسهای روانی-اجتماعی در بازیکنان خواهد شد.
- لازم است روانشناسان ورزشی تیمهای ورزشی، حلسات مداوم و منظم بررسی سوابق خانوادگی، تحصیلی، و روانشناختی فوتبالیست‌ها را پیگری نمایند.
- انواع نوروتراپی و توابخشی‌های عصب روانشناختی، نقش مهمی در کاهش تاثیرات عوامل روانشناختی گذشته و استرسهای اجتماعی بر فوبتالیستها دارند.
Abstract
Objectives
To provide a critical systematic review of recent research into psychosocial factors associated with talent development in football.
Design
Systematic review informed by the PRISMA guidelines.
Method
Literature was sourced from Science Direct, Sport Discus, Psycharticles and Psychinfo. This was followed by a detailed screening and sifting process to identify literature. Identified literature was independently appraised by multiple reviewers using the mixed-methods Appraisal Tool (MMAT). Data was represented using concept mapping.
Results
Forty-three studies met the inclusion criteria. They investigated a cumulative 14,977 participants and gleaned 48 psychosocial factors associated with talent development in football.
Findings suggest that social and psychological factors are interrelated and influence adaptive developmental behaviours (e.g., adaptive lifestyle choices, practice and play behaviours).
These can influence coach perceptions of players and whether they may recommend players for career progression. Independent MMAT appraisal demonstrated a moderate risk of bias.
Female football players and female coaches are significantly under-represented in the literature; with white, adolescent, able-bodied, male European football players dominating the literature.
Descriptive, cross-sectional, correlational and retrospective designs are most commonly adopted in the literature.
Conclusions
Psychosocial factors can differentiate between performance levels of football or are positively associated with career progression to a senior elite level in football, however findings should be viewed with caution due to a moderate risk of bias in reporting.
The research area would be advanced by diversification of participant groups, longitudinal, prospective designs, and by testing the predictive validity of existing grounded theories.
Keywords
Talent development, Football, Psychosocial factors, MMAT, Concept mapping, Sport psychology
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 
(further reading)
