پژوهشگران دانشگاه کینگزکالج لندن، دانشگاه تورونتو، دانشگاه جنوب لندن، دانشگاه بارسلونا، دانشگاه مادرید، دانشگاه لاساله برزیل، دانشگاه ریوگرانده برزیل، دانشگاه شرق سیدنی، دانشگاه منچستر، دانشگاه پادووا ایتالیا، و دانشگاه لوون در پژوهشی بین المللی به بررسی توانمندیهای جسمی بویژه توانایی گرفتن و افسردگی در میانسالان پرداختند.
???روش پژوهش
در این پژوهش که بر ۳۴٫۱۲۹ نفر داوطلب بالای ۵۰ سال در ۶ کشور با درآمد متوسط و پایین انجام شد، افسردگی توسط مصاحبه بالینی و صعف توانایی گرفتن برای مردان ناتوانی در بلند کردن وزنه های بالای ۳۰ کیلوگرم و در زنان ناتوانی در بلندکردن وزنه های بالای ۲۰ کیلوگرم توسط دست غالب تعریف شد.
???نتایج نشان دادند:
- توانایی گرفتن و افسردگی با هم رابطه منفی دارند.
- در افرادی که توانایی گرفتن ضعیف دارند، نمرات و شیوع افسردگی بالینی بالاتری مشاهده میشود.
- در تمامی کشورها و هر دو جنس، ضعف در توانایی گرفتن و افسردگی بطور مثبت با یکدیگر رابطه دارند.
- در افراد با ضعف در توانایی گرفتن، احتمال بروز افسردگی ۱٫۴۵ بار بیش از افراد عادی است.
- شاخص توانایی گرفتن ابزاری ارزان، سودمند، و مطلوب جهت ارزیابی افسردگی در کنار سنجش سایر شاخصهای سلامت و مرگ است.
- افزایش توان عضلانی میتواند راهبردی ساده و سودمند برای کاهش افسردگی در جمعیت میانسالان باشد.
Handgrip strength and depression among 34,129 adults aged 50 years and older in six low- and middle-income countries
Abstract
Introduction
Handgrip strength is a simple and inexpensive marker of health and mortality risk. It presents an ideal risk-stratifying method for use in low and middle-income countries (LMICs).
There are, however, no population-based studies investigating the associations between handgrip strength and depression in LMICs. We aimed to assess these associations among community-dwelling middle-aged and older adults using nationally representative data from six LMICs.
Method
Cross-sectional data on individuals aged ≥ ۵۰ years from the World Health Organization’s Study on Global Ageing and Adult Health were analyzed. Depression was based on the Composite International Diagnostic Interview. Weak handgrip strength was defined as < ۳۰ kg for men and < ۲۰ kg for women using the average value of two handgrip measurements of the dominant hand. Multivariable logistic regression analysis was conducted.
Results
The sample included 34,129 individuals (62.4 ± ۱۶٫۰ years; 52.1% female). The prevalence of weak handgrip strength and depression were 47.4% and 6.2%, respectively.
Individuals with weak handgrip strength had a higher prevalence of depression than those without this condition (8.8% vs. 3.8%; p < ۰٫۰۰۱). Across all countries, after adjustment for potential confounders, weak handgrip strength was associated with a 1.45 (95%CI = ۱٫۱۲–۱٫۸۸) times higher odds for depression, although some between-country differences were noted.
Discussion
Weaker handgrip strength is associated with higher odds for depression in LMICs. Future research should seek to establish the predictive value of this inexpensive measure for clinical use.
Furthermore, interventional studies should examine if muscular strength can be a target of resistance-training interventions to address depressive symptoms in low-resourced settings.
Keywords
Hand grip strength, Depression, Older adults, Health, Mental health
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر (further reading)
(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
کانال تلگرام
https://t.me/DrAmirMohammadShahsavarani
اینستاگرام