پژوهشگران دانشگاه نرمال پکن چین در نوشتاری که به تازگی منتشر شده، به ارائه مدلی برای شناسایی تاثیرات جاهطلبی و سطح آرزو در تنظیم شادکامی افراد پرداختند.
رئوس مطالب این نوشتار به شرح زیرند:
- شادکامی به معنای تجربه هیجانی مطبوع است که به نوعی حس بهزیستی را تداعی میکند.
- رفاه که مفهومی نزدیک به شادکامی و بهزیستی است شامل عوامل و منابع مادی همچون درآمد، کالاها، و خدمات است، در حالی که شادکامی و بهزیستی به تمامی جنبههای موثر در کیفیت زندگی همچون وضعیت سلامت، رضایت شغلی، و محیط زندگی اشاره دارند.
- شادکامی سطوح مختلفی همچون شادکامی فردی، شادکامی ناشی از پاداش، و تاثیرات شادکامی بر انتخاب فردی، مشوقهای شغلی، رضایت از زندگی، و رضایت شغلی دارد.
- عوامل موثر در شادکامی شامل میزان ناکامی، بازپرداخت، مطلوبیت، ناراحتی، رضایت، جاهطلبی و سطح آرزو در افراد هستند.
- جاهطلبی و سطح آرزو به ترتیب نشانگر عوامل بیرون و درونی دخیل در میزان شادکامی افراد هستند.
- مقایسههای بینفردی، و سازگار شدن فرد با شرایط ارزش و پاداش، تاثیرات مستقیمی در ممیزان جاهطلبی و سطح آرزوی افراد دارند.
- در مقایسههای بین فردی، عامل برابری اجتماعی در دریافت پاداش نقش مهمی در ادراک شادکامی دارد.
- زمینه اجتماعی بر قضاوت افراد در زمینه دریافت پاداش و تنظیم میزان جاهطلبی و سطح آرزوی آنان تاثیر گذار است.
راهبردهای کارکردی:
- بخش عمده میزان رضایت از زندگی و رضایت شغلی (پیامدهای شادکامی) در گرو ادراک افراد از عادلانه بودن نظام پاداش و رفاه در محیط اجتماعی و شغلیشان است.
- ایجاد فرصتهای معادل و برابر برای سطوح مختلف اجتماعی-اقتصادی و شغلی برای دریافت پاداشهای مناسب و شایسته، میزان شادکامی آنها را افزایش خواهد داد.
- هرچه میزان جاهطلبی و سطح آرزوی کارکنان بیشتر باشد، شادکامی بیشتری را تجربه کرده و رضایت شغلی بالاتری خواهند داشت؛ در نتیجه بازگشت سرمایه، بهرهوری سازمانی، و رفتارشهروندی سازمانی بیشتری بعنوان سرمایههای سازمانی بدست خواهند آمد.
- ایجاد شادکامی، با راهاندازی کارناوالهای شادی، جشن، مراسم کمدی و … بدست نمیآید، بلکه لازمه اصلی شادکامی (که زیربنای رضایت از زندگی و رضایت شغلی است) ادراک عدالت، داشتن فرصتهای پیشرفت برابر، و فراگیر بودن امکانات در سازمان و جامعه برای اکثریت شاغلان و مردم است.
- جوامع و سازمانهایی که فرصتهای رشد و تعالی فردی را برای اعضای خود فراهم آورده و فرهنگ همکاری (بجای تضاد و رقابت) را ترویج میکنند، با تحریک جاهطلبی و سطح آرزوی افراد، منجر به تسهیل شادکامی خواهند شد.
A model of ambition, aspiration and happiness
Abstract
Can payoffs buy happiness? People’s perception on their current payoffs depends on the social context and the historical context. This paper develops a utility model that captures both effects of interpersonal comparisons and self-adaptations in evaluating time streams of payoffs.
Moment utility represents subjective happiness over payoffs, which hinges on three state variables: retaliation, aspiration, and ambition. Retaliation incorporates insights of fairness thinking and formulates people’s psychological reaction on relative payoff comparisons interpersonally.
Aspiration displays habit formation that formulates people’s self-adaptation on their own history of payoffs. Ambition captures the net influence of the past situations to the present.
Over a time window, our model delivers a new measure of individual well-being under both social and historical contexts.
Keywords
Behavioral OR, Fairness, Ambition, Happiness, Well Being.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر (further reading)