پژوهشگران دانشگاه آریزونا ایالات متحده امریکا به بررسی رابطه بین شادکامی و افسردگی مغزی در نظامیان امریکایی دارای اختلالات استرس پس از آسیب (PTSD) ناشی از جنگ پرداختند.
روش پژوهش:
در این پژوهش 55 نفر از نظامیان امریکایی مراجعه کننده به بیمارستان که طبق ضوابط تشخیصی DSM-V دارای اختلال استرس پس از آسیب (PTSD) بودند شرکت نمودند. ابزارهای مورد استفاده شامل مصاحبه روانپزشکی MMSE، آزمون افسردگی بک (BDI-II)، تکلیف کامپیوتری خلق پوشانیده معکوس (BMAT)، و fMRI بودند.
یافته ها:
- در نظامیان امریکایی دارای PTSD در پاسخ به چهره های شاد، نمرات BDI-II به شکل منفی با میزان فعال شدن کرتکس اینسولا و کرتکس بینایی در ارتباط هستند.
- نظامیان امریکایی دارای PTSD در صورت بالا بودن سطح افسردگی کمتر به محرک های هیجانی مثبت در محیط پیرامون خود توجه می کنند.
- نظامیان امریکایی دارای PTSD در صورت بالا بودن سطح افسردگی کمتر محرک های هیجانی مثبت در محیط پیرامون خود را پردازش شناختی و ادراکی می نمایند.
راهبردهای کارکردی:
- اختلالات PTSD منجر به تغییرات بنیادی در الگوهای پردازش و عملکرد ساختارهای مغزی می شوند.
- اختلالات PTSD همچون اختلال شخصیت مرزی مشکلات شدید در پردازش و تجربه هیجانی درست را در افراد مبتلا، به همراه دارند.
- آموزش مدیریت هیجانی، تنظیم هیجانی مثبت، داشتن تجارب هیجانی اصلاحی و بررسی سطوح آلکسی تیمیا کمک شایانی به بهبود نظامیان دارای PTSD می نماید.
Co-Morbid Depressive Symptoms are Associated With Reduced Functional Brain Responses Within the Insula and Visual Cortex in Response to Masked Happy Faces in Individuals With PTSD
Background:
Elevated depressive symptoms are common in individuals with Post Traumatic Stress Disorder (PTSD). but itis unclear how this co-morbidity may influence the processing of positive emotional stimuli.
The aim of this study was to investigate the influence of depressive symptoms on functional brain responses to subliminal presentation of happy faces in individuals with PTSD.
We hypothesized that higher depressive symptoms would be associated with reduced activation within the insular cortex, in response to masked happy faces.
Methods:
Fifty-five participants who met DSM-V criteria for PTSD, were administered.
the Beck Depression Inventory (BDI-II) as a measure of depressive symptoms and underwent fMRI while completing the Backward-Masked Affect Task (BMAT).
During the BMAT, participants were exposed to briefly dis-played (<20 ms) happy facial expressions masked immediately by neutral facial expressions for a longer duration.
This was eading to conscious masking of the emotional expression.
Results:
In response to masked happy faces, BDI-II scores were negatively correlated with activation within the insula(x¼42, y¼-30, z¼20; k¼104, pFWE-corr¼0.008) and visual cortex (x¼-18,y¼-86, z¼30; k¼61, pFWE-corr¼0.09).
A follow-up stepwise regression showed that the model including both insula and visual cortex activation best explained variations in depressive symptoms (R2¼0.41, p¼0.047).
Conclusions:
These results suggest that individuals with PTSD who also exhibit high levels of depressive symptom may be less likely to attend to and process positive stimuli in their environment.
Targeted treatment for this patient group may benefit from including attention bias modification to enhance attention towards and deeper emotional processing of positive emotional stimuli.
دیدگاه‌ها 2