کاربرد سیستم‌های جدید HD-tDCS در سالمندان

فهرست مطالب

پژوهشگران دانشگاه شیکاگو، مرکز آلزایمر میشیگان، دانشگاه میشیگان، و سیتی کالج نیویورک ایالات متحده امریکا در پژوهشی مشترک به بررسی سیستم‌های جدید HD-tDCS در سالمندان پرداختند.

???در این پژوهش به بررسی میزان ایمنی، قابل تحمل بودن و کاربردی بودن HD-tDCS در سالمندان با شدت جریان ۲ و ۳ میلی آمپر پرداخته شد. ۱۰۱ داوطلب سالمند با متوسط سنی ۷۰ سال در مجموع تحت ۲۸۷ جلسه درمان قرار گرفتند. پروتکل‌های HD-tDCS شامل سیستم الکترودهای ۴x1 بودند.

???نتایج نشان دادند:

هیچ پیامد منفی در طول آزمایش رخ نداد و هیچکدام از شرکت کنندگان از پژوهش خارج نشدند که نشانگر ایمنی HD-tDCS است.
میزان تحمل شدت جریان، در وضعیت ۲ میلی آمپر، ۳ میلی آمپر و حالت دارونما تفاوتی نداشت.
احساس مورمور شدن در ۶۰ درصد موارد و بعد از آن احساس سوزش در محل جایگیری الکترودها در نیمی از داوطلبان گزارش شد که در اکثریت افراد این احساس‌ها خفیف بودند. شدت بالا در کمتر از ۴ درصد جلسات برای این دو احساس گزارش شد.
بنظر می‌رسد HD-tDCS حتی با شدت ۳ میلی آمپر برای سالمندان قابل تحمل و ایمن است، بنابراین می‌توان در درمان اختلالات مربوطه از آن استفاده نمود.

Tolerability and blinding of 4×1 high-definition transcranial direct current stimulation (HD-tDCS) at two and three milliamps

Abstract

Background

Transcranial direct current stimulation (tDCS) is an in-demand form of neuromodulation generally regarded as safe and well tolerated. However, few studies have examined the safety, tolerability, or blinding of High Definition (HD-) tDCS, especially in older adults and at stimulation intensities of 2 milliamps (mA) or greater.

Objective

We examined the rates of serious adverse events and common side effects to establish safety and tolerability, respectively, in HD-tDCS. Blinding was evaluated using participants’ accuracy in correctly stating their condition (i.e., active or sham).

Methods

The sample included 101 older adults (M_age = ۶۹٫۶۹, SD = ۸٫۳۳; M_educ = ۱۶٫۲۷, SD = ۲٫۴۲) who participated in our double blind randomized controlled studies or in case studies that used HD-tDCS for 20–۳۰ min at 2 mA (n = ۶۶, ۳۱ active) or 3 mA (n = ۳۵, ۲۰ active). Participants completed a standardized side effect questionnaire and were asked whether they received active or sham stimulation at the end of each session.

Results

There were no serious adverse events and no participants withdrew, suggesting that HD-tDCS meets basic safety parameters. Tolerability was comparable between active and sham HD-tDCS regardless of intensity (2 mA and 3 mA) in first session (allp > .۰۹). Tingling was the most commonly endorsed item (59% active; 56% sham) followed by burning sensation (51% active; 50% sham), the majority of which were mild in nature. “Severe” ratings were reported in fewer than 4% of sessions. Blinding appeared adequate since there were no significant group differences between individuals correctly stating their stimulation condition (χ۲ = ۰٫۶۸۹, p = .۶۷۹). The above tolerability and blinding findings generally persisted when multiple session data (i.e., 186 total sessions) were considered.

Conclusions

HD-tDCS appears well-tolerated and safe with effective sham-control in older adults, even at 3 mA. These data support the use of HD-tDCS in randomized controlled trials and clinical translation efforts.