مقیاس ناامیدی MMPI-2: ابزاری برای پیشگیری از خودکشی
در حوزه های سلامت روان، روانشناسی، و روانپزشکی، خودکشی جدی ترین موقعیت اورژانسی به حساب می آید. زیرا فردی که ریسک بالای این کار را دارد، هر لحظه ممکن است دست به خودکشی بزند. خودکشی به عنوان یک بحران تلقی شده و دوره های تخصصی مداخله در بحران خودکشی برای روانشناسان، مشاوران، مدد کاران اجتماعی و روان پزشکان در راستای آموزش چگونگی مواجهه با آن وجود دارند.
علل خودکشی
به طور معمول افرادی که دست به خودکشی می زنند دچار یک یا چندین مورد زمینه ای به قرار زیر هستند:
- اختلالات خلقی مزمن
- اختلال شخصیت مرزی
- اختلالات کنترل تکانه
- اختلالات سایکوتیک (روان پریشانه)
- سوء مصرف مواد
- تجارب هیجانی منفی شدید
سازه های متعددی در اقدام فرد به خودکشی دخیل هستند. نظریات نوروبیولوژی بر عدم تعادل ناقلین عصبی (نوروترنزمیترها) در مغز افراد خودکشی کننده تاکید دارند. موارد شیوع بالای خودکشی پس از مصرف مواد محرک آمفتامینی و مت آمفتامینی (شیشه) و نیز مواد توهم زا همچون LSD و اکستازی نمونه های عیان تغییرات نوروترنزمیتری مغز محسوب می شوند. به ویژه مصرف آمفتامین ها و مت آمفتامین ها (شیشه) برای لاغری و یا سرخوشی، رواج زیادی یافته اند.
عامل دیگر خودکشی، ضعف شدید افراد در پردازش های هیجانی است. به این معنا که فرد به دلیل عدم بلوغ هیجانی و یا نقایص عصب روانشناختی به ویژه آلکسی تیمیا (ناگویی هیجانی) نمی تواند هیجانات خود و دیگران را مدیریت نماید. در قول عوام، اصطلاح غلط هوش هیجانی، اشاره به این موارد دارد.
سومین دسته از دلایل مهم در خودکشی، شوک های هیجانی بسیار زیاد در فرد است، به گونه ای که وی دچار احساس رسیدن به بن بست شده و تصور می نماید دیگر هیچ راهی برای وی باقی نمانده است. این عوامل ناشی از رفتارهای ناشایست، تنش زا و سخت گیرانه بی جهت والدین و جامعه بوده و در جوامعی که سطح تحمل پایین تر باشد، اینگونه موارد خودکشی نیز بیشتر شایع هستند.
مقیاس ناامیدی MMPI-2 و خودکشی
طبق اکثریت پژوهش های روانشناختی و اجتماعی صورت گرفته در حوزه مداخله در بحران خودکشی، زیربنای خودکشی ناشی از ناامیدی است. به این معنا که فرد دیگر هیچ امیدی به پیش بینی، کنترل، تغییر، و یا فرار از وضعیت ناخوشایند موجود خود ندارد. به همین سبب، در تمامی مصاحبه های روانی، متخصصان حتماً و الزاماً باید راجع به احساس ناامیدی، یاس و افکار/اقدامات خودکشی از مراجع خود سوال کنند و توصیه به تکرار این سوال در هر جلسه درمانی شده است.
بر همین اساس، پروفسور نیکلاس به همراه تیم خود از ایتالیا و ایالات متحده امریکا به ساخت مقیاس ناامیدی MMPI-2 دست زدند تا بتوان با اجرای پرسشنامه MMPI-2 به طور همزمان سطح ناامیدی و احتمال خودکشی مراجعان را با سرعت و دقت بالایی اندازه گیری نمود.
ساختار مقیاس ناامیدی MMPI-2
مقیاس ناامیدی MMPI-2 شامل 12 گویه از فرم بلند کامل 567 گویه ای MMPI-2 می باشد. گویه های مورد استفاده شامل آیتم های 75، 85، 92، 94، 234، 306، 454، 463، 505، 516، 546، و 554 هستند. نمره گذاری و تفسیر این مقیاس همچون سایر مقیاس های اصلی MMPI-2 است. هرچه نمره استاندارد فرد در این شاخص بالاتر باشد، ناامیدی و خطر خودکشی وی بیشتر است.
نکته بسیار مهم این است که برای محاسبه مقیاس ناامیدی MMPI-2، از افراد پرسشنامه کامل 567 سوالی MMPI-2 به عمل آمد و در تحلیل نهایی، نمرات این گویه ها جداگانه محاسبه شد. طبق نظر سازندگان، نمی توان به تنهایی با اجرای این گویه ها به عنوان مقیاسی مستقل به پیش بینی ناامیدی افراد پرداخت.
ویژگی های هنجاری مقیاس ناامیدی MMPI-2
در محاسبه ویژگی های هنجاریابی و روانسنجی، ضریب آلفای کرونباخ مقیاس ناامیدی MMPI-2 برای محاسبه پایایی، برای زنان 0.88 و برای مردان 0.89 به دست آمد. همچنین، ضریب همبستگی کل گویه ها بین 0.54 تا 0.74 بدست آمد. ضریب همبستگی درونی بین گویه ها 0.38 بدست آمد.
در روش تحلیل عاملی برای بررسی اعتبار مقیاس ناامیدی MMPI-2، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی نشانگر وجود تنها 1 عامل بودند. همچنین، تحلیل عاملی موازی نشانگر وجود تنها 1 عامل و کفایت آن عامل بود.
در بررسی اعتباریابی همزمان، نمرات حاصل از مقیاس ناامیدی MMPI-2 با نمرات مقیاس ناامیدی بک و مصاحبه بین المللی عصب روانپزشکی (MINI) مقایسه شدند. نتایج نشان دادند که هم مقیاس ناامیدی بک و هم مقیاس ناامیدی MMPI-2 همبستگی بالایی با نمرات خطر خودکشی در MINI دارند. اما مقیاس ناامیدی بک و مقیاس ناامیدی MMPI-2 تنها با یکدیگر همبستگی 0.25 دارند. این امر نشان می دهد که مقیاس ناامیدی بک و مقیاس ناامیدی MMPI-2 جنبه های مختلف خطر خودکشی را می سنجند و لازم است با یکدیگر به کار روند.
An MMPI-2 hopelessness scale: Construction, initial validation and implication for suicide risk
Abstract
This study documents the development of a new MMPI-2 scale, Hopelessness (Hp), designed to identify suicide risk in examinees who, for whatever reason, may be reluctant to endorse items reflecting explicit suicide content.
Method
The psychometric and empirical validity characteristics were examined in a sample of 153 Italian psychiatric inpatients. all of participants were administered the MMPI-2, the Beck Hopelessness Scale (BHS), and the Mini International Neuropsychiatric Interview (MINI) shortly following admission.
Results
Item analysis suggested that the removal of one of the twelve original Hp items enhanced homogeneity of the scale. Bayesian confirmatory factor analysis (BCFA) indicated the fit of a unidimensional model (PPPs = 0.50 [PPC = -36.42/37.07]) for the 11-item version, with adequate reliability (ordinal alpha = 0.86).
A regression analysis, with the MINI scores as criterion, and Hp and BHS scores as independent variables, indicated that only Hp scores (beta = 0.25, t = 2.32, p < 0.05) were independently associated with the MINI suicide risk.
Conclusion
These findings indicate that the MMPI-2 Hp scale may be considered a valid and potentially useful measure of pessimistic attitudes toward the future and of potential suicide risk.
Keywords
MMPI-2, Suicide, Hopelessness scale.
MMPI-2, Suicide, Hopelessness scale, Dr. Amir Mohammad Shahsavarani personality assessment IPBSES,
دکتر امیر محمد شهسوارانی پرسشنامه شخصیت خودکشی IPBSES، سنجش شخصیت و خودکشی با MMPI-2، ناامیدی افسردگی در خودکشی، پیشگیری از خودکشی در کودکان و نوجوانان، پیشگیری از خودکشی در بزرگسالان، تحلیل عاملی تاییدی پرسشنامه روانشناسی، تحلیل عاملی اکتشافی پرسشنامه روانشناسی، هنجاریابی استانداردسازی پرسشنامه شخصیت