روان‌درمانی پویشی فشرده کوتاه‌مدت در افسردگی مقاوم

پژوهشگران دانشگاه دالهاوزی کانادا، دانشگاه پلیموث انگلستان، و دانشگاه شفیلد انگلستان در پژوهشی آزمایشی و کنترل شده به بررسی تاثیر روان‌درمانی پویشی فشرده کوتاه‌مدت (ISTDP) بر افسردگی مقاوم به درمان  (TRD) پرداختند.

??? روش پژوهش

شرکت کنندگان در این پژوهش آزمایشی کنترل شده شامل ۶۰ شامل داوطلب بودند که طبق ضوابط DSM-IV افسرده بوده، بیش از ۶ هفته داروی ضدافسردگی مصرف نموده، و نمرات مقیاس افسردگی همیلتون آنها ۱۶ و یا بیشتر بود.

تعداد جلسات مداخله ISTDP و یا روان‌درمانی معمول شامل ۲۰ جلسه بود. پس‌آزمون نیز شامل نمرات مقیاس افسردگی همیلتون و پرسشنامه سلامت بیمار بود که در ماه سوم و ششم پس از آغاز درمان از داوطلبان بعمل آمد.

?? ? نتایج نشان دادند:

1. هر دو روش ISTDP و روان‌درمانی معمول در بهبود افسردگی مقاوم به درمان موثرند.
2. در طول زمان، نتایج بهبودی بیماران دارای افسردگی مقاوم به درمان در روش ISTDP در مقایسه با روش معمول روان‌درمانی، به شکل معناداری بهتر است.
3. در مقایسه با روان‌درمانی معمول، افرادی که از ISTDP استفاده کردند، در ماه ششم به میزان بیشتری به بهبودی کامل (روان‌درمانی معمول: ۳٫۷%؛ ISTDP: 36.0 درصد) و بهبودی نسبی (روان‌درمانی معمول: ۱۸٫۵ درصد؛ ISTDP: 48.0 درصد) رسیدند.

A randomized controlled trial of Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy for treatment resistant depression: The Halifax Depression Study

Abstract

Background:

While short-term psychodynamic psychotherapies have been shown effective for major depression, it is unclear if this could be a treatment of choice for depressed patients, many of whom have chronic and complex health issues, who have not sufficiently responded to treatment.

Method:

This superiority trial used a single blind randomised parallel group design to test the efficacy of time-limited Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy (ISTDP) for treatment resistant depression (TRD).

Patients referred to secondary care community mental health teams (CMHT) who met DSM-IV criteria for major depressive episode, had received antidepressant treatment ≥۶ weeks, They had Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D) scores of ≥۱۶ were recruited.

The effects of 20 sessions of ISTDP were judged through comparison against secondary care CMHT treatment as usual (TAU). The primary outcome was HAM-D scores at 6 months.

Secondary outcomes included the Patient Health Questionnaire (PHQ-9) self-report measures for depression and dichotomous measures of both remission (defined as HAM-D score ≤۷) and partial remission (defined as HAM-D score ≤۱۲).

Results:

Sixty patients were randomised to 2 groups (ISTDP=30 and TAU=30), with data collected at baseline, 3, and 6 months. Multi-level linear regression modelling showed that change over time on both depression scales was significantly greater in the ISTDP group in comparison to TAU.

Statistically significant between-group treatment differences, in the moderate to large range, favouring ISTDP, were observed on both the observer rated (Cohen’s d=0.75) and self-report measures (Cohen’s d=0.85) of depression. Relative to TAU, patients in the ISTDP group were significantly more likely after 6 months to achieve complete remission (36.0% vs. 3.7%) and partial remission (48.0% vs. 18.5%).

Limitations:

It is unclear if the results are generalizable to other providers, geographical locations and cultures.

Conclusions:

Time-limited ISTDP appears an effective treatment option for TRD, showing large advantages over routine treatment delivered by secondary care services.

Keywords

Treatment resistance, Depression, Short-term, Psychodynamic Psychotherapy, Randomized trial.

لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر (further reading)

A randomised controlled trial of Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy for treatment resistant depression: the Halifax Depression Study

While short-term psychodynamic psychotherapies have been shown effective for major depression, it is unclear if this could be a treatment of choice fo…

(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).

کانال تلگرام

https://t.me/DrAmirMohammadShahsavarani