یکی از عوامل بسیار مهم مورد بررسی در در روانشناسی صنعتی و سازمانی، سنجش و ارزیابی استرس شغلی در سازمان‌ها است. استرس شغلی طبق تعریف سازمان جهانی کار و سازمان بهداشت جهانی بعنوان فشارهای شغلی بیش از حد توان و منابع کارکنان تعریف شده است.

استرس شغلی در سازمان ها هزینه های بسیاری برای منابع انسانی به همراه داشته و منجر به کاهش تبادلات اجتماعی میان کارکنان می شود. همچنین، استرس شغلی منجر به کاهش بازگشت سرمایه (ROI) در سازمان ها و صنایع می شود.

آمارهایی از وضعیت استرس شغلی در سازمان‌ها:

  • ۶۱ درصد از کارکنان علت اصلی استرس شغلی خود را حجم بالای کارهای محوله می‌دانند.
  • ۵۴ درصد کارکنان نگران مشکلات سلامت ناشی از استرس شغلی هستند.
  • ۴۵ درصد کارکنان ناامنی شغلی را عامل مهم استرس شغلی خود ارزیابی می‌کنند.
  • اما، تنها ۲۵ درصد کارکنان دوره‌های بهداشت روانی و استرس شغلی را گذرانده‌اند.

هدف مهم از انواع دوره های آموزشی روانشناسی صنعتی و سازمانی در حوزه HSE، کمک به سازمان ها و کارکنان آنها برای شناسایی استرس شغلی و منابع آن است. گام بعدی شامل یافتن راهبردهای بهینه و تعاملی مشترک بین ساختار سازمان از یک سو و کارکنان آن از سوی دیگر، برای بهینه سازی فرهنگ سازمانی و کاهش حداکثری استرس های شغلی است.

نکته حائز اهمیت این است که سازمان ها بعنوان یک اصل راهبردی، لازم است در شرایط بحرانی، بجای حذف دوره های آموزش عمومی روانشناسی، به افزایش برگزاری این دوره ها بپردازند تا به این ترتیب سرمایه روانشناختی پرسنل خود را افزایش داده و میزان تاب آوری آنها در مقابله با استرس های شدید را افزایش دهندو

منبع: انجمن روانشناسی ایالات متحده امریکا