پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا، و دانشگاه دلور ایالات متحده امریکا، دانشگاه علوم پزشکی شانگهای جیائوتونگ، دانشگاه شاندونگ، و دانشگاه چینی هنگ کنگ در پژوهشی مشترک به بررسی تاثیرات هیجانات مادران حین و پس از بارداری در الگوهای خواب فرزندانشان پرداختند.
روش:
- در این پژوهش ۱۲۵۷ کودک با میانگین سنی ۶ سال به همراه مادرانشان شرکت نمودند.
- هیجانات مادران حین بارداری و پیش و پس از زایمان توسط مقیاس لیکرت ۵ و ۳ بخشی به ترتیب برای شادکامی و افسردگی سنجیده شد.
- رفتارها و الگوهای خواب کودکان نیز توسط مقیاس CBCL نسخه پیش دبستانی حسب گزارش مادران سنجش شدند.
نتایج:
- در بررسی رابطه بین هیجانات مادر و خواب فرزند، آن دسته از مادران که علایم افسردگی را در دوره پس از زایمان و یا هم پیش و هم پس از زایمان بیان کرده بودند، با احتمال بالایی منجر به اختلالات خواب در فرزندانشان میشود.
- فرزندان مادرانی که هیجانات مادر سطوح بالاتری از شادکامی در دورههای پیش و پس از زایمان را شامل میشود، مشکلات خواب بسیار کمی را دارند.
راهبردهای کارکردی:
- در گام نخست، به دلیل اتکای پژوهش به دادههای مبتنی بر یادآوری خاطرات چند سال گذشته مادران و سادهانگاری برای سنجش هیجانات مادر، نتایج حوزه شادکامی/افسردگی قابل اتکای صرف نیستند.
- در گام دوم، به دلیل پر شدن مقیاس CBCL توسط مادران، احتمال سوگیری در پاسخدهی به نتایج توسط مادران وجود دارد.
- با توجه به دو نکته فوق، یکی از مسایل بسیار مهم برای کیفیت فرزند و کاهش مشکلات در فرزندپروری، بخصوص در سالهای اولیه زندگی، بهترین راه ایمنسازی محیطی و روانی مادران و زنان باردار برای تعدیل هیجانات مادر است.
- خواب بهینه و سالم عاملی بسیار مهم در کنار تغذیه در سالهای اولیه زندگی برای رشد بهنجار و مطلوب کودکان است.
- کاهش استرس و تنش در محیط زندگی زنان باردار با تعدیل هیجانات مادر، منجر به افزایش وزن حین تولد، افزایش کیفیت فرزند، کاهش بیماری و افزایش خواب بهینه فرزندان میشود.
- آموزش مهارتهای حل مسئله، مدیریت استرس، و مدیریت هیجان به خانوادهها و همچنین به همسران پیش و حین بارداری، با کاهش دعواهای همسران کمک شایانی به کاهش تنش و هیجانات منفی زنان باردار خواهد نمود.
Maternal emotions during the pre/postnatal periods and children’s sleep behaviors: The mediating role of children’s behavior
Abstract
Background
We aimed to investigate the association of mother’s perceived levels of depression and happiness across all trimesters of pregnancy and after delivery on their children’s sleep problems, as well as examine the possible mediating effect of children’s behavioral problems.
Methods
Participants included 1257 children (54% boys, mean age = ۵٫۷۴ ± ۰٫۴۸ years). Pre- and postnatal maternal emotions were self-reported using a 5-point scale for happiness and a 3-point scale for depressive emotions.
Children reported sleep and behavioral problems using the Child Behavior Checklist.
Results
Adjusted models showed that children of women reporting depressive emotions during either the postnatal period (β = ۳٫۰۷, p = ۰٫۰۱) or both prenatal and postnatal periods (β = ۲٫۹۱, p = ۰٫۰۱) were more likely to report sleep disturbances.
By contrast, children of women reporting higher levels of happiness in the second (β = -۱٫۹۱, p = ۰٫۰۴) and third (β = -۲٫۲۷, p = ۰٫۰۰۱) trimesters were less likely to report sleep problems.
Limitations
Differences in maternal-report of children’s behaviors could reflect memory and recall bias, and maternal emotions were assessed by researcher-designed single item measures.
All measures were completed by a single reporter. Other associated factors should be considered in clarifying the complex associations.
Conclusions
Maternal depressive emotions during pre- and postnatal periods were associated with an increase in children’s sleep problems.
while increased happiness during pregnancy was associated with a decrease in children’s sleep problems. Children’s behavioral problems significantly mediated these relationships. T
o our knowledge, this is the first study to examine the relationship between maternal pre- and postnatal emotions and children’s sleep behavior in an Asian sample.
Keywords
Maternal happiness, Depression, Children’s sleep, Behavior
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر (further reading)