پژوهشگران دانشگاه مینگ چوان تایوان به بررسی سازه های زبان شناختی و روانی باور به نظریه توطئه و بدبینی در اینترنت (فضای مجازی) در قالب متاپراگماتیک و فرا ارتباط در محتوا و سئوی سایت پرداختند.

روش پژوهش:

در این مطالعه موردی زبان شناختی، از مقاله ای معروف در سایت The Unz review استفاده شده که مدعی شده CIA عبارت نظریه توطئه را ابداع نموده است. این مقاله و نیز 485 نظر نوشته شده زیر آن توسط 142 فرد مختلف  تحلیل محتوا شدند.

یافته های پژوهش:

  1. بر اساس رویکرد متاپراگماتیک، مفهوم «تئوری توطئه»  برچسبی برای ارجاع به نوع خاصی از گفتمان است.
  2. از دیدگاه متاپراگماتیک، رخداد آشکار فرا زبانی و فرا ارتباطی نشان می دهد که واژگان «نظریه توطئه» و «شواهد» بر اساس ذهنیت و تفکرات قالبی افراد تفسیر و  قضاوت می شوند.
  3. برخی از معتقدان نظریه توطئه به شکلی فرا ارتباطی به انکار و تحریف حقایق می پردازند، زیرا از نظرشان این حقایق جریانهای ساخته دولت ها و قدرت ها هستند.
  4. از نظر محتوایی و فرا ارتباطی، با استفاده از تمام منطقی که افراد معتقد به نظریه توطئه به کار می برند، می توان خود آنها را نیز متهم به ایجاد دسیسه و توطئه نمود.
  5. افراد معتقد به نظریه توطئه به طور معمول بیشتر به شکل گمنام یا با هویت جعلی نظرات خود را در فضای مجازی منتشر می کنند.
  6. برچسب «تئوری توطئه» در دیالوگهای فضای مجازی تنها منجر به پنهان ساختن اختلاف نظرهای اجتماعی می شود، نه حل آنها.
  7. در فضای مجازی و نظرات زیر پست های سایت های اینترنتی، باور به نظریه توطئه ارتباط نیرومندی با پرسونای «شکاک» دارد.

راهبردهای کارکردی:

به نظر می رسد ریشه های روانشناختی و ذهنیتی فراتر از گفتمانهای زبانی در باور به نظریه توطئه وجود دارند.

برای شناسایی بنیادهای ذهنی و گفتمانی نظریه توطئه، ترکیبی از رویکردهای روانشناختی و زبان شناختی کمک شایانی می نمایند.

تحلیل گفتار افراد معتقد به نظریه توطئه برای شناخت ساختارهای روانی، شخصیتی و ذهنی آنها بسیار سودمند است.

از دیدگاه متاپراگماتیک، هر چه شکاکیت فرد بیشتر باشد، با احتمال بیشتری گفتمان نظریه توطئه را در پیش خواهد گرفت.

On the metapragmatics of ‘conspiracy theory’: Scepticism and epistemological debates in online conspiracy comments

Abstract

Conspiracy theories are powerful narratives that can decisively shape people’s understandings of the world. Despite a long-standing scholarly interest, however, they have not yet been analysed from the angle of metapragmatics.

Method

A metapragmatic approach treats the concept of ‘conspiracy theory’ as a label understood to refer to a certain type of discourse, and the theories themselves as potentially demonstrating specific manifestations of metapragmatic awareness by incorporating the label into their theories.

To demonstrate the utility of this approach, the article investigates a conspiracy theory according to which the notion of ‘conspiracy theory’ itself is ruled by government strategy.

Results

The analysis, focused on explicit occurrences of metalanguage and metacommunication, reveals that epistemological arguments and notions such as ‘conspiracy theory’ and ‘evidence’ come to be interpreted and judged according to the imagined, stereotypical persona uttering them.

Discussion

Some arguments may then be metacommunicatively denied: denied not based on propositional content, but based on them allegedly representing the ‘mainstream’. The article suggests that the label ‘conspiracy theory’ may hinder rather than resolve disagreements, as it will itself become linked to ‘suspect’ personae.

Keywords

Conspiracy theory, Metapragmatics, Metacommunication, Metacommunicative denial, Online comments.


دیدگاه‌ها

یک پاسخ به “نظریه توطئه و بدبینی در اینترنت: متاپراگماتیک زبان”

  1. […] طور کلی افرادی که به تئوری توطئه باور دارند نسبت به همه شکاک و ظنین هستند. میزان شک آنها […]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *