پژوهشگران دانشگاه کاتولیک سن آنتونیو، دانشگاه کاتولیک مورسیا و دانشگاه کاتولیک اسپانیا در پژوهشی مشترک به بررسی تاثیر سیستم لرزش کل بدن (WBVT) در کاهش مشکلات بیماران دارای تصلب چندگانه پرداختند.
روش:
در این پژوهش آزمایشی، ۱۳ بیمار دارای MS نوع عودکننده-بهبودیابنده (RRMS) شرکت نمودند. شرکت کنندگان به دو گروه اکسیژن نرمال (FiO2 = 20.9%) و هایپوکسی (FiO2 = 15%) تقسیم شدند.
سیستم لرزش کل بدن (WBVT) برای شرکت کنندگان به صورت حالت اسکات با زاویه زانوی ۳۰ درجه بود. ۱۲ ست ۱ دقیقه‌ای و مابین هر ست، ۱ دقیقه استراحت، مجموع تمرینات هر شرکت کننده در هر جلسه بود. پیش از شروع تمرینات، ۵ دقیقه گرم کردن و تمرینات کششی نیز انجام شد.
آزمون حداکثر کشیدگی (MVIC)، نسبت فعالیت مرکزی (CAR)، و نوار عضله (EMG)، میزان انرژی مصرفی ادراکی (RPE)، سرعت راه رفتن، و آزمون زمان‌بندی شده بالا و حرکت (TUG) بعنوان شاخص‌های ارزیابی پیش و پس از جلسه مداخله از شرکت کنندگان بعمل آمدند.
نتایج:
- سیستم لرزش کل بدن (WBVT) چه در وضعیت نرمال و چه وضعیت هایپوکسی، تاثیری در MVIC، CAR، TUG، RPE و سرعت راه رفتن افراد دارای مالتیپل اسکلروزیس ندارد.
- سیستم لرزش کل بدن (WBVT) در وضعیت هایپوکسی منجر به کاهش همه فازها در EMG می‌شود که نشانگر تاثیر منفی کاهش اکسیژن بر فعالیت بدنی افراد دارای اسکلروز مالتیپل است.
- همچون بررسی‌های صورت گرفته بر گروه‌های جمعیتی دیگر، سیستم لرزش کل بدن (WBVT) تاثیر خاصی بر بهبود توانمندی جسمانی افراد دارای مالتیپل اسکلروسیس ندارد.
کارکردهای اجرایی:
- یکی از مشکلات امروزه، بازار تبلیغات دروغین سودمندی داروها و روش‌های مختلف برای انواع بیماری‌هاست؛ از ترکیبات ویتامینی تا روش‌های ورزشی و یا ابزارهای کمک‌ورزشی.
- سیستم لرزش کل بدن (WBVT) هیچگونه تاثیر مثبتی بر بیماران مبتلا به MS نداشته و لازم است افراد دارای این بیماری مراقب شیادان و کلاهبرداری و صرف هزینه‌های گزاف برای هیچ و پوچ باشند.
- تا کنون، بهترین شیوه مداخله جسمانی برای بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیز، ماساژدرمانی است که در بهبودی شاخص‌های مختلف جسمانی و روانی نتایج اثبات شده و قابل اتکایی دارد.
Abstract
Background
Whole-body vibration training (WBVT) has been used in people with relapsing-remitting multiple sclerosis (pwMS), showing improvements in different neuromuscular and mobility variables. However, the acute effects of this training are still unknown.
The acute effects of WBVT on neuromuscular performance, mobility and rating of perceived exertion (RPE) were evaluated in 10 pwMS.
Methods
Maximal voluntary isometric contraction (MVIC), central activation ratio (CAR), electromyography (EMG) of the vastus lateralis during isometric knee extension, Timed Up and Go Test (TUG), walking speed and RPE were assessed before and immediately after a session of WBVT (twelve 60-s bout of vibration; frequency 35 Hz; amplitude 4 mm; 1-min rest intervals) in both hypoxic and normoxic conditions.
Results
EMG 0–۱۰۰, ۰–۲۰۰ ms and peak EMG resulted in significant differences (p < ۰٫۰۵) between normoxic and hypoxic sessions.
The EMG activity tended to decrease in all phases after the hypoxic session, indicating possible influence of hypoxia on neuromuscular performance.
No changes were found in CAR, MVIC, TUG and walking speed in both conditions.
Conclusion
Based on our results, as well as those obtained by other studies that have used WBVT with other populations, more studies with a higher sample and lower dose of vibration exposure should be conducted in pwMS.
Keywords
Vibration, Neurodegenerative disease, Strength, Exercise
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 
(further reading)
MS (pwMS) to help alleviate the symptomology of multiple sclerosis (White and Dressendorfer, 2004;
White et al., 2004) and improve muscle strength (Dodd et al., 2011; Filipi et al.,
2011; White and Dressendorfer, 2004;…
