پژوهشگران دانشگاه ایست آنگلیا انگلستان و دانشگاه بروک کانادا در پژوهشی مشترک به بررسی تاثیرات نژاد پرستی و زنوفوبیا بر پیش داوری و اجتناب از غریبه‌ها در پاندمی کووید-۱۹ پرداختند.
روش:
در این پژوهش پیمایشی آنلاین، تعداد ۵۲۴ شهروند انگلیسی سفید پوست بزرگسال ۱۸ تا ۷۶ ساله داوطلب شرکت شدند. ابزارهای بکار رفته در پژوهش شامل مقیاس آسیب پذیری ادراک شده نسبت به بیماری، مقیاس حساسیت به اشمئزاز، مقیاس حساسیت اشمئزاز بین گروهی، مقیاس نژاد پرستی مدرن، پرسشنامه جذابیت درون گروهی، سوسیوگرام فاصله اجتماعی ترجیحی درون گروهی/ برون گروهی، و میزان سرایت ادراکی (فردی) و آماری (عینی) بودند.
یافته‌ها:
- میزان نژادپرستی و زنوفوبیا در مردم انگلستان بر اساس زمینه محیطی و فرهنگی، پیش‌بینی‌کننده باور و پیش داوری آنها به آلوده بودن سایر قومیت ها است.
- باورهای پیش داورانه مردم انگلستان نسبت به سایر اقوام (پیش داوری منفی برون گروهی)، بجای آمار و ارقام حقیقی، مشخص کننده ذهنیت افراد نسبت به احتمال سرایت ویروس کرونا است.
- میزان زنوفوبیا و دوری از سایر قومیت ها/نژادها در انگلستان در دوره کووید-۱۹، بطور کامل تحت تاثیر ذهنیت های پیش داورانه و نژاد پرستانه است، نه حقایق آماری بیماری شناسی و بهداشتی.
- رفتارهای تبعیض‌آمیز و بدبینی در بخش‌های بهداشتی و درمانی نسبت به اقلیت‌های نژادی و قومی در انگلستان که بر اساس پیش داوری و زنوفوبیا برون گروهی است، عاملی مهم در گسترش پاندمی کووید-۱۹ در انگلستان است.
راهبردهای کارکردی:
- زنوفوبیا (قومیت هراسی/ بیگاه هراسی) و نژاد پرستی قالب‌های پیش داوری ذهنی ناشی از برتر دانستن خود و کهتر دانستن سایر اقوام/نژادها است که در اقوام آنگلوساکسون و اروپایی زیاد است.
- شرایط اپیدمی و پاندمی‌های خطرناک همچون وضعیت فعلی پاندمی کووید-۱۹ پیش داوری و اجتناب از غریبه‌ها در غالب زنوفوبیا تنها منجر به افزایش شیوع بیماری (بدلیل عدم ارائه سرویس های پیشگیری و درمان مناسب به سایر قومیت‌ها و نژادها) می شود.
- افکار زنوفوبیا و پیش داوری های قومی/نژادی منجر به گسترش نظریه توطئه در دوره پاندمی کووید-۱۹ می شود.
- برای مقابله بهینه و غلبه بر پاندمی کووید-۱۹ لازم است هرگونه پیش داوری و قومیت هراسی (زنوفوبیا) نسبت به سایر اقوام و نژادها کنار گذاشته شده و امکانات بهداشتی پیشگیری و درمانی برای همه فراهم شود تا تمام موارد فعال بیماری حذف شوند و در نتیجه ایمنی مجدداً به تمام جوامع بشری باز گردد.
Abstract
Recent theories of intergroup relations suggest that factors relevant to disease, disgust, and contagion predict prejudice towards ethnic outgroups. The current research explored the influence of contextual pathogen threat and individual differences in threat sensitivity on outgroup prejudice and avoidance in the context of the COVID-19 pandemic.
Data were collected from a sample of British adults in June 2020 (N = ۵۲۴). A multi-level approach was employed to capture differences in confirmed COVID-19 cases across different regions in the UK.
Results demonstrated that even in a “strong” pandemic context, individual differences in both disgust sensitivity (DS) and intergroup disgust sensitivity (ITG-DS) explained variability in outgroup distancing. Subjective perceptions of contextual pathogen prevalence, but not actual infection rates, also predicted greater outgroup avoidance.
However, a significant cross-level interaction revealed that DS predicted outgroup distancing in regions with higher numbers of confirmed COVID-19 cases, but not in areas of lower infection. Thus, individual differences in pathogen avoidance may be especially influential under high situational pathogen stress.
There was also some evidence that pathogen threat also predicted greater ingroup attraction. Results provide important insights into factors that promote or inhibit positive intergroup relations during pandemics.
Keywords
Prejudice; COVID-19, Vulnerability to disease, Disgust sensitivity, Pathogen avoidance, Behavioral, immune system, Multilevel analysis
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 
(further reading)
