پژوهشگران دانشگاه شنژن چین، دانشگاه گرونینگن هلند، و دانشگاه آخن آلمان در یک پژوهش مروری فرا تحلیلی مشترک به بررسی زیرساخت های عصبی آلکسی‌تیمیا در مغز انسان پرداختند.

روش پژوهش:

در این پژوهش فرا تحلیلی، الگوی PRISMA به کار رفت. مقالات مرتبط با موضوع پژوهش از پایگاه داده های PubMed و ISI Web of Science استخراج شدند. از تعداد 394 مقاله مرتبط اولیه، تعداد 17 مقاله در تحلیل نهایی به کار رفتند که شامل 2593 آزمودنی بودند. کلید واژگان جستجو شامل آلکسی تیمیا، MRI، تصویر برداری عصبی، مورفومتری، ضخامت کرتکس، و تصویر برداری ساختاری بودند.

یافته ها:

  1. در افرادی که آلکسی تیمیا (ناگویی هیجانی) بالا دارند حجم کرتکس شیار اینسولای چپ به شکل معناداری کمتر است.
  2. اندازه آمیگدالا (بادامه) چپ در افراد دارای نمرات بالای آلکسی تیمیا بسیار کوچکتر از جمعیت عادی است.
  3. در افرادی که نمرات بالا در آلکسی تیمیا (ناگویی هیجانی) دارند، حجم کرتکس حدقه ای-پیشانی (اوربیتوفرونتال) بسیار کمتر از جمعیت عادی است.
  4. در افرادی که آلکسی تیمیا (ناگویی هیجانی) بالایی دارند، جسم مخطط هم در هسته دمی و هم هسته پوتامن کاهش حجم معناداری نسبت به جمعیت عادی نشان می دهد.

راهبردهای کارکردی:

  • کرتکس اینسولای چپ نقش کلیدی در خودآگاهی هیجانی (تجربه و ارزشیابی هشیارانه هیجانات) بر عهده دارد.
  • آمیگدالا منطقه کلیدی پردازش هیجانی، بویژه ادراک هیجانی، تعارض هیجانی، یادگیری شرطی، یادگیری اجتنابی، و یادگیری پاداش است. آمیگدالای چپ به طور تخصصی مسئول پردازش شناختی هیجان است. اندازه آمیگدالا به شکل مثبتی با اندازه شبکه های اجتماعی افراد رابطه دارد. کوچک شدن حجم آمیگدالا رابطه مستقیمی با پاسخ های عاطفی تخت به محرک های اجتماعی-عاطفی در افراد دارای آلکسی تیمیا (ناگویی هیجانی) دارد.
  • کرتکس اوربیتوفرونتال (حدقه ای-پیشانی) مرکز اصلی بازنمایی ارزش محرک ها به ویژه پاسخ به اطلاعات درون‌نگرانه و تنظیم هیجانی است.
  • جسم مخطط مرکز شناسایی پاداش، ارزش هیجانی و سایر ویژگی های برجسته محرک ها، و یادگیری پاداش است. هسته پوتامن مسئول ارزشیابی عمل، و رابطه محرک-عمل-پاداش است. هسته دمی مسئول پیش بینی  تجربه هیجانی است.

Structure of the alexithymic brain: A parametric coordinate-based meta-analysis

Abstract

Alexithymia refers to deficiencies in identifying and expressing emotions. This might be related to changes in structural brain volumes, but its neuroanatomical basis remains uncertain as studies have shown heterogeneous findings.

Method

Therefore, we conducted a parametric coordinate-based meta-analysis. We identified seventeen structural neuroimaging studies (including a total of 2586 individuals with different levels of alexithymia) investigating the association between gray matter volume and alexithymia.

Results

Volumes of the left insula, left amygdala, orbital frontal cortex and striatum were consistently smaller in people with high levels of alexithymia.

These areas are important for emotion perception and emotional experience. Smaller volumes in these areas might lead to deficiencies in appropriately identifying and expressing emotions.

These findings provide the first quantitative integration of results pertaining to the structural neuroanatomical basis of alexithymia.

Keywords

Alexithymia, ta-analysis, Structural neuroimaging, Insula, Amygdala.