پژوهشگران دانشگاه پزشکی کالیفرنیای جنوبی در ایالات متحده امریکا در پژوهشی مروری به بررسی تاثیرات درمان با MDMA بر مغز در تسهیل روان درمانی برای افراد مبتلا به اختلال استرس پس از آسیب (PTSD) پرداختند.
روش پژوهش درمان با MDMA
MDMA که نام کامل آن ۳-۴ متیلن دی اکسی متامفتامین است، در بازار با نام اکستسی (اکستازی) شناخته می شود که بعنوان مادهای توهمزا طبقهبندی شده است. مصرف کنترل نشده و بدون نظارت پزشک این دارو منجر به آسیبهای بسیار برای افراد خواهد شد.
در پژوهشهای اخیر مشخص شده است کاربریهای دارویی و درمانی این دارو در صورتی که مصرف آن در مراکز درمانی و تحت نظارت دقیق پزشک باشد، میتواند سودمندیهای متعددی برای افراد بویژه در بهبود حافظه و تسریع رواندرمانی به ارمغان آورد.
نتایج پژوهش درمان با MDMA:
بخش اول نتایج درمان با MDMA
- مصرف MDMA بصورت بالینی منجر به افزایش سروتونین، دوپامین، اپینفرین، نوراپینفرین، استیلکولین، پرولاکتین، وازوپرسین، گلوتامات، BDNF، اکسیتوسین، و کورتیزول میشود.
- تاثیرات مصرف بالینی و تحت نظر پزشک MDMA در روانددرمانی شامل بهبود حافظه، بهبود یادگیری، و کاهش واکنشهای ترس است.
- مصرف بالینی MDMA در رواندرمانی منجر به افزایش رفتارهای سودمند اجتماعی، مردمآمیزی و اتحاددرمانی مثبت بیمار مبتلا به PTSD می شود.
- مصرف MDMA در رواندرمانی مبتلایان به PTSD منجر به کاهش واکنشهای ترس آنها میشود.
بخش دوم نتایج درمان با MDMA
- مصرف بالینی MDMA در رواندرمانی بواسطه تقویت مدارهای مزولیمبیک و هیپوکامپی، منجر به افزایش و بهبود یادگیری پاسخهای سازگارانه در افراد دارای PTSD می شود.
- همچنین، پردازش حافظه هیجانی در این افراد به شکل موثری بهبود یافته و واکنشهای هیجانی را تعدیل میکند که این امر بواسط کاهش فعالیت آمیگدالای چپ در مواجهه با محرکهای پرخاشگرانه وترسناک است.
- با توجه به اینکه MDMA منجر به تحریک انعطافپذیری سیناپسی (بواسطه افزایش BDNF و استیل کولین و گلوتامات) می شود؛ در ترمیم ساختارهای آسیبدیده مغزی بویژه مدارهای پردازش حافظه و هیجان در مغزی افراد دارای PTSD تاثیر بسیار مثبتی دارد.
- در حقیقت پژوهشها نشان دادهاند در مغزهای که آسیب دیدهاند، ارائه MDMA منجر به افزایش سطح BDNF و افزایش سرعت ترمیم نورونها و سیناپسها میشود.
بخش سوم نتایج درمان با MDMA
- مصرف بالینی و تحت نظارت MDMA، بدلیل افزایش سطح کورتیزول، (نور)اپینفرین و گلوکوکورتیکوییدها، بدلیل ایجاد اختلال در بازیابی و برجستگی حافظه مربوط به آسیب، منجر به تقویت فعالیت هیپوکامپ و کاهش فعالیت آمیگدالای چپ می شوند و به همین دلیل در درمانهای مواجههای و آموزش خاموشی کاربرد فراوان دارد.
- مصرف MDMA منجر به افزایش ترشح اکسیتوسین میشود. اکسیتوسین عامل اصلی بازداری و کاهش فعالیت آمیگدالا بویژه در بخشهای مرتبط با هیجانات منفی است و منجر به کاهش پردازش نورونی اضطراب و تهدید میشود.
پیشنهادات کاربردی درمان با MDMA:
- نکته بسیار مهم در مصرف MDMA این است که شکل بازاری و غیرقانونی توزیع و مصرف آن، به هیچ وجه در بهبود حال افراد موثر نبوده و منجر به آسیبهای جبرانناپذیر برای فرد و اطرافیانش خواهد شد.
- مصرف MDMA بعنوان درمان، حتماً باید تحت نظارت بالینی، کنترل پزشک، بر اساس دوزهای دارویی مشخص فارماکوپه، و در ترکیب با رواندرمانی باشد.
- لازم است پژوهشهای کنترل شده دقیق در تیمهایی مرکب از داروشناسان، روانشناسان و روانپزشکان صورت گیرد تا دوز و سودمندی مصرف MDMA در رواندرمانی بویژه برای افراد دارای PTSD مشخص شود.
- در صورت امکان درمان با MDMA برای بسیاری از افراد دارای اختلالات استرسی و اضطرابی حاد، سرعت روند درمان کاهش بسیار چشمگیری خواهد داشد.
- مصرف کنترل شده MDMA در فرآیندهای درمان با MDMA، می تواند منجر به بروز انقلابی وسیع در حوزه روان درمانی و روانپزشکی برای بسیاری از بیماری ها و اختلالات مقاوم به درمان شود.
MDMA-assisted psychotherapy for PTSD: Are memory reconsolidation and fear extinction underlying mechanisms?
Abstract
MDMA-assisted psychotherapy for treatment of PTSD has recently progressed to Phase 3 clinical trials and received Breakthrough Therapy designation by the FDA.
MDMA used as an adjunct during psychotherapy sessions has demonstrated effectiveness and acceptable safety in reducing PTSD symptoms in Phase 2 trials.
It was with durable remission of PTSD diagnosis in 68% of participants.
The underlying psychological and neurological mechanisms for the robust effects in mitigating PTSD are being investigated in animal models and in studies of healthy volunteers.
Method
This review explores the potential role of memory reconsolidation and fear extinction during MDMA-assisted psychotherapy.
MDMA enhances release of monoamines (serotonin, norepinephrine, dopamine), hormones (oxytocin, cortisol), and other downstream signaling molecules (BDNF) to dynamically modulate emotional memory circuits.
Results:
By reducing activation in brain regions implicated in the expression of fear- and anxiety-related behaviors.
it is namely the amygdala and insula, and increasing connectivity between the amygdala and hippocampus.
Further, MDMA may allow for reprocessing of traumatic memories and emotional engagement with therapeutic processes.
Conclusion
Based on the pharmacology of MDMA and the available translational literature of memory reconsolidation, fear learning, and PTSD, this review suggests a neurobiological rationale to explain, at least in part, the large effect sizes demonstrated for MDMA in treating PTSD.
Keywords
MDMA-assisted psychotherapy, Fear extinction, Memory reconsolidation, Amygdala, Hippocampus; PTSD, Dr. Amir Mohammad Shahsavarani MDMA in Psychotherapy.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 
(further reading)
(further reading)
(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
کانال تلگرام
https://t.me/DrAmirMohammadShahsavarani
