پژوهشگران دانشگاه آلبرتا و دانشگاه آتاباسکا کانادا در پژوهشی که گزارش آن منتشر شده است به بررسی وضعیت تاثیر ورزش بر سرطان زنان دارای سرطان دستگاه جنسی زنانه (GCS)، پس از فرآیندهای تشخیصی و درمانی پرداختند.
???روش پژوهش
در این پژوهش، ۲۰۶۴ زن دارای تشخیص سرطان دستگاه جنسی زنانه (تخمدانی، اندومتریکال، سرویکال) شرکت نموده و به پرسشنامه‌های دموگرافیک، متغیرهای پزشکی، رشد بعد از آسیب، میزان فعالیت‌های اجتماعی، ورزش و میزان افزایش ورزش پاسخ گفتند.
???نتایج نشان داد:
- تنها ۱۲ درصد از شرکت کنندگان در سال اخیر ورزش نموده‌اند.
- نیمی از زنان دارای GCS مایل به شروع ورزش در آینده هستند.
- ۴۱ درصد از زنان دارای GCS که مایل به شروع ورزش هستند، می‌خواهند ورزش‌های سنگین و ماجراجویانه را آغاز نمایند.
- شدت سرطان، رابطه منفی با میزان شروع ورزش بعد از تشخیص بیماری دارد.
- در صورتی که زنان سابقه فعالیت ورزشی آماتور و حرفه‌ای پیش از تشخیص سرطان را داشته باشند، احتمال ادامه و افزایش فعالیت ورزش بعد از فرآیند تشخیص و درمان سرطان بیشتر است.
- زنانی که بعد از تشخیص سرطان، نوع فعالیت ورزشی خود را تغییر داده و با وضع فعلی خود سازگار نموده‌اند، سلامت خود را به درجات بیشتری باز می یابند.
- زنانی که بعد از تشخیص سرطان، فعالیت ورزشی خود را کم یا حذف نموده‌اند، با احتمال بیشتری پس از درمان دچار عود مجدد سرطان می‌شوند.
Prevalence and interest in extreme/adventure activities among gynecologic cancer survivors: Associations with posttraumatic growth
Abstract
Exercise has been associated with posttraumatic growth in gynecologic cancer survivors (GCS) but the role of extreme/adventure activities has not been investigated.
The primary objective of this study was to examine the association between extreme/adventure activities and posttraumatic growth in GCS.
A Canadian provincial registry generated a random sample of 2064 GCS stratified by cancer type (i.e., cervical, endometrial, and ovarian) who were mailed a self-report survey that assessed demographic and medical variables, posttraumatic growth, participation and interest in extreme/adventure activities, and exercise growth (i.e., the extent to which the cancer diagnosis itself prompted changes in the amount, type, or nature of exercise activities).
Of 621 GCS, only 12.1% reported participating in extreme/adventure activities in the past year. Of 309 GCS interested in a future exercise study, 41.1% were interested in trying extreme/adventure activities.
After adjustment for key covariates, neither participation nor interest in extreme/adventure activities were associated with posttraumatic growth. All exercise growth items, however, were significantly associated with all posttraumatic growth scales (all p’s < ۰٫۰۵).
In multivariate regression analyses, exercise growth items explained 37.2% of the variance in the posttraumatic growth inventory, 7.2% of the variance in the negative impact of cancer scale, 19.9% of the variance in the positive impact of cancer scale, and 23% of the variance in the benefit finding scale (all p’s < ۰٫۰۰۱).
GCS who change the amount, type, and/or nature of their exercise activities after their diagnosis may be more likely to experience posttraumatic growth.
Keywords
Posttraumatic growth, Psychological growth, Cancer, Oncology, Extreme sport, Adventure therapy.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 
(further reading)
(further reading)
(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
کانال تلگرام
