پژوهشگران دانشگاه استادوئال پائولیستا، دانشگاه فدرال تکنولوژی، انستیتو فدرال تکنولوژی، دانشگاه فدرال تراینگولو مینیرو، دانشگاه سائوپائولو، ودانشگاه فدرال ABC برزیل در پژوهشی مشترک به بررسی تاثیر تمرینات ورزشی بر آلزایمر پرداختند.
به گفته دکتر امیر محمد شهسوارانی عصب روانشناس انستیتو رزا مایند IPBSES، بیماری آلزایمر نوعی از زوال عقل dementia است. ویژگی بارز بیماری آلزایمر تخریب کارکردهای شناختی به ویژه در حوزه های حافظه memory و یادگیری learning می باشد.
علی رغم پیشرفت های وسیع علمی، تا کنون هیچ روش قطعی علمی تایید شده ای برای تشخیص و نیز درمان بیماری آلزایمر یافت نشده است. اما تمرینات ورزشی بر آلزایمر تاثیرات اثبات شده مثبتی دارند.
روش پژوهش بررسی تمرینات ورزشی بر آلزایمر:
در این پژوهش آزمایشی برای بررسی تاثیرات تمرینات ورزشی بر آلزایمر ۴۰ سالمند بدون دمانس آلزایمر و ۳۴ سالمند دارای دمانس آلزایمر شرکت نمودند. تمامی داوطلبان بالای ۶۰ سال سن داشتند.
ابزارهای سنجش پژوهش تاثیر تمرینات ورزشی بر آلزایمر شامل موارد زیر بودند:
- آزمایش خون برای سطح IGF-1، کلسترول، تری گلیسیرید، قند خون، و انسولین؛
- آزمون تردمیل بر اساس پروتکل بلیک-ور؛
- پرسشنامه اطلاعات جمعیت‌شناختی؛
- پرسشنامه رفتارهای سبک زندگی؛
- پرسشنامه تاریخچه اطلاعات بالینی؛
- پرسشنامه بائک برای فعالیت جسمانی عادی؛
- معاینه روانی مختصر (MMSE)؛
- آزمون بررسی فعالیت لوب پیشانی؛
- آزمون ترسیم ساعت؛
- آزمون روانی کلامی؛
- آزمون جستجوی نماد (از مقیاس هوش بزرگسال وکسلر)؛
- مقیاس افسردگی سالمندی (GDS)
نتایج و یافته های پژوهش تمرینات ورزشی بر آلزایمر:
- سالمندان بدون دمانس سطوح بالاتری از فعالیت و قند خون را نسبت به سالمندان دارای آلزایمر دارند.
- مقاومت در برابر انسولین در سالمندان بدون دمانس و سالمندان دارای آلزایمر تفاوتی ندارد.
- در حوزه کارکردهای شناختی، سالمندان دارای آلزایمر از نظر جستجوی نماد تفاوتی با سالمندان بدون دمانس ندارند.
- سطح عامل رشد شبه انسولینی ۱ (IGF-1) در خون سالمندان دارای آلزایمر پایینتر از سالمندان بدون دمانس است.
- تمرینات ورزشی بر آلزایمر تاثیر مثبت دارند: یک جلسه ۱۰ دقیقه‌ای فعالیت روی تردمیل با سرعت ۳-۴ کیلومتر در ساعت و شدت بین ۶۰ تا ۸۰% ظرفیت مصرف اکسیژن (VO2max)منجر به افزایش معنادار سطح عامل رشد شبه انسولینی ۱ (IGF-1) در خون سالمندان دارای آلزایمر می‌شود.
- افزایش سطح عامل رشد شبه انسولینی ۱ (IGF-1) بعد از تمرینات ورزشی بر آلزایمر در سالمندان دارای آلزایمر بسیار بیش از سالمندان بدون دمانس است.
- تناسب تنفسی-قلبی بعنوان فاکتور اصلی تمرینات ورزشی بر آلزایمر و پیشگیری/درمان آن تاثیرات مثبت معنادار دارد.
راهبردهای کارکردی پژوهش تمرینات ورزشی بر آلزایمر:
- عامل رشد شبه انسولینی ۱ (IGF-1) در کنار BDNF دو عامل اصلی در نوزایی و بازسازی سلول‌های مغزی هستند.
- عامل رشد شبه انسولینی ۱ (IGF-1) عاملی بسیار مهم در پاکسازی پلاک‌های بتاآمیلویید و پروتئین‌های تائو در مغز است و سطح آن در افراد دارای آلزایمر بشدت پایین است.
- فعالیت ورزشی مستمر و رعایت بهداشت خواب، بعنوان عامل‌های مهم پیشگیری و درمان دمانس آلزایمر شناخته می‌شوند.
- فعالیت‌های ورزشی روزانه در حد ۶۰% ظرفیت مصرف اکسیژن (VO2max) در بازه‌های زمانی کمتر از ۳ ماه منجر به کاهش معنادار بیماری آلزایمر در مبتلایان به آن می‌شود.
Acute exercise increases circulating IGF-1 in Alzheimer’s disease patients, but not in older adults without dementia
Abstract
Objectives
Increased Insulin-like growth factor I (IGF-1) has been associated with improvement of cognitive function in response to exercise. Evidences indicate a role for IGF-1 in beta-amyloid clearance and reducing hyperphosphorylation tau in Alzheimer’s disease (AD).
There is a need to investigate the IGF-1 response to exercise in AD patients due to well-known potential effects of exercise on IGF-1. The aim of this study was to examine circulating IGF-1 levels in AD patients and older adults without dementia after acute exercise and to verify the associations among cardiorespiratory fitness, cognition and IGF-1 levels.
Method
Seventy-four older adults (40 older adults without dementia and 34 AD patients) participated in this study. The outcomes included IGF-1 plasma levels and performance in the submaximal exercise stress test.
Secondary outcomes included cognitive functions, depressive symptoms, level of physical activity, insulin-resistance, and cholesterol. All participants performed the incremental test on a treadmill and IGF-1 was collected before and after the exercise.
Results
A tendency to the difference of baseline IGF-1 plasma levels between the groups was found. After the acute exercise AD patients also presented higher levels of circulating IGF-1 compared to the Older adults without dementia.
Correlations among cardiorespiratory fitness and cognitive functions were found.
Conclusion
The findings suggest that AD patients and older adults respond differently to acute exercise in terms of circulating IGF-1 levels.
This response seems to indicate either an IGF-1 resistance or a compensatory exercise-induced to lower IGF-1 levels in AD patients. Cardiorespiratory fitness is associated with global cognition, executive function, attention and information processing speed.
Keywords
Alzheimer’s disease, Dementia, Insulin-like growth factor I, Exercise
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 
(further reading)
(further reading)
