پژوهشگران دانشگاه آریزونا، دانشگاه ایالاتی فلوریدا، دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، در یک بررسی پیمایشی به آزمون رابطه بین مالکیت سلاح گرم و شادکامی در ایالات متحده امریکا پرداختند.
روش:
در این پژوهش که به شکل تحلیل ثانوی صورت گرفت، داده‌های حاصل از ۲۷ نظرسنجی ملی مرکز افکارسنجی ملی ایالات متحده امریکا در بازه زمانی سال‌های ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۸ میلادی بر افرادی بالای ۱۸ سال تحلیل ثانوی شدند.
نتایج:
- در تحلیل ابتدایی نتایج مشخص شد در ایالات متحده امریکا، مالکیت سلاح‌های گرم و شادی حداکثری رابطه بالایی با یکدیگر دارند. این رابطه در گروه‌های سنی، جنسیتی، نژادی، قومی، تحصیلی، وضعیت شغلی، درآمد خانوار، رضایت مالی، تغییرات مالی، تعداد فرزندان، تعلقات و پایبندی مذهبی، گرایشات سیاسی، اقامت در شهر/روستا، محل مصاحبه، و سال‌های نظرسنجی، یکسان بود.
- در بررسی‌های رگرسیون لجستیک و سنجش تک‌تک عامل‌ها، مشخص شد وضعیت تاهل عامل اصلی معناداری رابطه بین مالکیت سلاح گرم و شادی است؛ افراد مالک سلاح گرم در صورتی که ازدواج کرده باشند، نسبت به افراد مشابه خود که ازدواج نکرده‌اند، شادی بیشتری دارند.
- در صورت همتاسازی وضعیت تاهل و رضایت زناشویی، هیچ تفاوتی بین مالکان سلاح گرم و افراد بدون سلاح گرم وجود ندارد.
- مالکیت سلاح گرم و شادی، به خودی خود ربطی به یکدیگر ندارند و این تصور که مالکیت سلاح گرم منجر به ایمنی، قدرت و ثروت می‌شود، نادرست است.
راهبردهای کارکردی:
- افرادی که مالکیت سلاح گرم و شادی خود را با یکدیگر مرتبط می‌دانند، در حقیقت برای جبران حقارت‌های درون‌روانی و پرخاشگری، به دنبال خرید و مالکیت سلاح گرم هستند.
- افرادی که بدنبال مالکیت سلاح گرم هستند، نسبت به افراد عادی، ترس‌های بیشتری در درون خود تجربه می‌کنند.
- بنظر می‌رسد بهتر از دولت‌ها، پیش از واگذاری امتیاز مالکیت سلاح گرم به متقاضیان، ابتدا از آنها آزمون‌های جامع روانی-شخصیتی به عمل آورده و به شکلی اجباری مهارتهای دهگانه زندگی بویژه مدیریت هیجانی، مهارتهای روابط بین‌فردی و ارتباط موثر را به ایشان بیاموزند.
Happiness is a warm gun? Gun ownership and happiness in the United States (1973–2018)
Abstract
Although there is no empirical evidence linking gun ownership with happiness, speculation is widespread. In this paper, we assess the association between gun ownership and happiness.
We use 27 years of national cross-sectional data from the General Social Survey (1973–۲۰۱۸) and logistic regression to model self-rated happiness as a function of gun ownership (n = ۳۷,۹۶۰).
In bivariate and partially adjusted models, we observed that the odds of being very happy were higher for respondents who reported having a gun in their home.
This association persisted with adjustments for age, gender, race/ethnicity, education, employment status, household income, financial satisfaction, financial change, number of children, religious attendance, political affiliation, urban residence, region of interview, and survey year.
In our fully adjusted model, gun ownership was unrelated to happiness. The original association between gun ownership and happiness was entirely confounded by marital status.
In other words, gun owners only appeared happier because they are more likely to be married, which increases happiness.
In the first study of gun ownership and happiness, we found that people who own guns and people who do not own guns tend to exhibit similar levels of happiness.
This general pattern was consistent across nearly three decades of national surveys, a wide range of subgroups, and different measures of happiness.
Our analyses are important because they contribute to our understanding of the epidemiology of happiness.
They also indirectly challenge theoretical perspectives and cultural narratives about how guns contribute to feelings of safety, power, and pleasure.
Keywords
Guns, Happiness, Mental health, Well-being, Marriage
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 
(further reading)
(further reading)
