ضخامت ماده خاکستری مغز: گیرنده های عصبی در دسترس

پژوهشگران دانشگاه تورکو فنلاند و دانشگاه اتاوا کانادا در پژوهشی مشترک به بررسی رابطه بین ضخامت ماده خاکستری مغز (کرتکس) و میزان گیرنده های عصبی و ناقلین عصبی در دسترس پرداختند.

روش پژوهش ضخامت ماده خاکستری مغز:

در این پژوهش که به شیوه تحلیل ثانوی صورت گرفت، داده های PET اسکن 328 داوطلب که بین سال های 1998 و 2016 مورد ارزیابی قرار گرفته بود، بررسی شد. میانگین سنی افراد 35.8 در دامنه سنی 18 تا 74 سال بود.

ابزارهای مورد استفاده عبارتند از:

• پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک،
• پرونده پزشکی،
• MRI اسکن افراد
  
• PET اسکن افراد

یافته های پژوهش ضخامت ماده خاکستری مغز:

1. ناقلین عصبی سرتونین، گیرنده های دوپامینی D2 و گیرنده های مو-اپیوئید رابطه معناداری با چگالی ماده خاکستری مغز دارند.
2. با توجه به سن و جنس، میزان ناقلین عصبی سرتونین، گیرنده های دوپامینی D2 و گیرنده های مو-اپیوئید در مغز افراد متفاوت است.
3. سطح ناقلین عصبی سرتونین، گیرنده های دوپامینی D2 و گیرنده های مو-اپیوئید در افراد سالم و بیمار در گروه های جنسی و سنی مشابه، متفاوت است.

راهبردهای کارکردی پژوهش ضخامت ماده خاکستری مغز:

• مغز افراد سالم و بیمار از نظر خصوصیات گیرنده های عصبی و ناقلین مغزی متفاوت از یکدیگر است.
• کرتکس زنان و مردان از نظر چگالی و ناقلین عصبی و گیرنده های مغز با یکدیگر تفاوت دارند.
• در سنین مختلف چگالی کرتکس، و میزان ناقلین عصبی و گیرنده های عصبی مغز افراد با هم تفاوت دارند.
• لازم است خط پایه های دقیقی بر مبنای جنس، سن، سلامت، و نوع بیماری در افراد برای ضخامت کرتکس و گیرنده ها و ناقلین عصبی مغزی طراحی شوند.

Cerebral grey matter density is associated with neuroreceptor and neurotransporter availability: A combined PET and MRI study

Abstract

Positron emission tomography (PET) can be used for in vivo measurement of specific neuroreceptors and transporters using radioligands.

While voxel-based morphometric analysis of magnetic resonance images allows automated estimation of local grey matter densities.

However, it is not known how regional neuroreceptor or transporter densities are reflected in grey matter densities.

Method

Here, we analyzed brain scans retrospectively from 328 subjects and compared grey matter density estimates with neuroreceptor and transporter availabilities.

Results

µ-opioid receptors (MORs) were measured with [¹¹C]carfentanil (162 scans), dopamine D2 receptors with [¹¹C]raclopride (92 scans) and serotonin transporters (SERT) with [¹¹C]MADAM (74 scans).

The PET data were modelled with simplified reference tissue model.

Voxel-wise correlations between binding potential and grey matter density images were computed. Regional binding of all the used radiotracers was associated with grey matter density in region and ligand-specific manner independently of subjects’ age or sex.

These data show that grey matter density and MOR and D2R neuroreceptor / SERT availability are correlated, with effect sizes (r²) ranging from 0.04 to 0.69.

Conclusion

This suggests that future studies comparing PET outcome measure different groups (such as patients and controls) should also analyze interactive effects of grey matter density and PET outcome measures.

Keywords

MRI, Neuroreceptors, Neurotransporters, PET, Voxel-based morphometry, Dr. Amir Mohammad Shahsavarani IPBSES RozaMind Brain mapping.

Cerebral grey matter density is associated with neuroreceptor and neurotransporter availability: A combined PET and MRI study

Positron emission tomography (PET) can be used for in vivo measurement of specific neuroreceptors and transporters using radioligands, while voxel-bas…