ورزشکاران و گیمرها: ورزش واقعی با بازی‌های ویدئویی

پژوهشگران دانشگاه آکرونیا اسپانیا و دانشگاه علوم الکترونیک و فن‌آوری چین در پژوهشی مشترک به بررسی تفاوت مغزی ورزشکاران و گیمرها پرداختند.

روش:

در این پژوهش مقایسه‌ای، ۳۷ داوطلب شرکت نمودند: ۱۳ نفر بسکتبالیست حرفه‌ای، ۱۲ نفر گیمر حرفه‌ای، و ۱۲ نفر ورزشکار حرفه‌ای ورزش‌های انفرادی. تمامی افراد فعالیت بازی یا ورزشی خود را حداقل روزانه ۳-۴ ساعت انجام می‌دادند و ورزشکاران در سطح رقابت‌های ملی بودند. به تمامی شرکت کنندگان دو سری محرک بینایی ارائه شده و نوار مغزی آنها توسط سیستم ۶۴ کاناله فعال QEEG و در سطح ۵۱۲ هرتز ثبت شد.

نتایج:

1. افزایش تدریجی P3b (یکی از زیرمجموعه‌های پتانسیل فراخوانده ۳۰۰ میلی ثانیه که به یافتن هدف مربوط است) در آزمون پیش‌بینی در ورزشکاران و گیمرها متفاوت است؛ افزایش P3b در بسکتبالیست‌ها بیشتر از گیمرهاست.
2. هنگامی که محرک بینایی تصاویر واقعی باشد افزایش P3b ورزشکاران و گیمرها تفاوت بیشتری خواهد داشت.
3. هنگامی که محرک بینایی پیش‌بینی واقعی ارائه شود، ورزشکاران و گیمرها در میزان ارتباط کارکردی بین شبکه‌های توجهی لوب پیشانی باهم متفاوتند: بسکتبالیست‌ها بیشتر از گیمرها و هردو بیش از ورزشکاران ورزش‌های انفرادی.
4. حین فعالیت‌های مستلزم پیش‌بینی رخدادهای بینایی، تخصیص توجه نزولی در ورزشکاران و گیمرها متفاوت است.
5. در مقایسه بین ورزشکاران و گیمرها، گیمرها از نظر فعال شدن شبکه‌های توجهی مغزی، ضعیف‌تر از ورزشکاران گروهی و بهتر از ورزشکاران انفرادی عمل می‌کنند.

راهبردهای کارکردی:

• ورزش‌های گروهی، به دلیل نیازمندی به پیش‌بینی و هماهنگی بیشتر، منجر به تقویت مکانیزم‌های پردازشی و پیش‌بینی در مغز افراد شده و در نتیجه قدرت مهارت تصمیم‌گیری افراد را بیشتر می‌نمایند.
• نشستن مداوم و انجام بازی‌های رایانه‌ای و کامپیوتری منجر به کاهش سلامت جسمانی و روانی گیمرها می‌شود.
• ترکیب مهارت‌های ورزشکاران و گیمرها به صورت تلفیق تمرینات ورزشی و بازی‌های ویدویی مرتبط با تقویت توانایی‌های شناختی، منجر به بهبود عملکرد ورزشکاران و تقویت استعدادهای ورزشی آنها خواهد شد.

Athletes versus video game players: A predictive contextual processing study

Abstract

We investigated the effect of abstract and real life meaningful images from sports on predictive contextual processing in professional athletes and video gamers.

EEG was recorded in three groups: professional basketball players (BP), professional athletes of individual sports (IA) and experienced action video game players (VG).

Two recording sessions, each with a different set of visual stimuli was presented: either triangles facing left, up, right or down or four images of a basketball player throwing a ball.

Recording blocks consisted of targets preceded by randomized sequences of standards and by sequences including a predictive sequence signaling the occurrence of a subsequent target event.

The gradual increase of P3b amplitudes across the predictive sequence was greater in BP compared with VG, when stimuli consisted of real life images of a basketball player.

For the basketball session, we observed increased local modularity and stronger functional connectivity within frontal attentional networks in BP and VG compared with IA, during the processing of the predictive sequence.

Our findings suggest increased top-down attentional allocation, during the processing of predictive visual stimuli, in basketball players compared with video gamers and individual sports athletes.

Keywords

Context, P3b, EEG, Professional athletes, Video gamers, Graph theory

لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر (further reading)

Athletes versus video game players: A predictive contextual processing study

We investigated the effect of abstract and real life meaningful images from sports on predictive contextual processing in professional athletes and vi…