پژوهشگران دانشگاه هایدلبرگ، دانشگاه ورزش کولون، و انستیتو ماکس پلانک در پژوهشی مشترک به بررسی میزان پایایی مقیاسهای سنجش در استعدادیابی ورزشی در ورزشهای گلف، دارت، بسکتبال پرداختند.
روش:
در این پژوهش ۱۰۰ ورزشکار گلف، ۲۰۰ ورزشکار دارت، و ۱۹۲ بسکتبالیست شرکت نمودند. برای ۳ ورزش هرکدام ۱۴ پرتاب بعنوان عملکرد مشخص شد. هر شرکتکننده هم پیش از ارزشیابی عملکرد، بعنوان تمرین ۲۰ پرتاب انجام داد. روشهای سنجش پایایی شامل دو نیمهسازی (نیمه اول و دوم، زوج و فرد)، روش اسپیرمن-براون، و ضریب آلفای کرونباخ بود.
نتایج:
- کیفیت پژوهش و استعدایابی ورزشی به میزان بسیار زیادی وابسته به پایای نتایج حاصله از اندازهگیریهای دارد.
- تفاوت در روش محاسبه پایایی مقیاسهای سنجش استعداد ورزشی منجر به تفاوت در نتایج بدست آمده میشود.
- میزان پایایی مقیاسهای سنجش استعداد ورزشی وابسته به تعداد گویههای آزمون (تعداد دفعات اجرای حرکت) است.
- برای محاسبه پایایی مقیاسهای سنجش استعداد ورزشی، بهترین روش دونیمهسازی گویههای زوج و فرد است که پایایی بین ۰٫۶۱۴ تا ۰٫۸۸۸ دارد.
راهبردهای کارکردی:
- برای اینکه استعدادیابی ورزشی عملکرد بهینه داشته باشد، لازم است پیش از سنجش هر استعداد، در تعداد قابل قبولی (حداقل ۲۰ بار) از فعالیت مورد سنجش، برای فرد داوطلب امکان آموزش و تمرین در نظر گرفته شود.
- روانشناسی ورزشی نقش پررنگ خود را در حوزههای کالیبره کردن سنجشهای استعدادهای ورزشی، نشان میدهد.
- برخلاف تصور پیشین که صرفاً روانشناسی ورزشی در حوزههای شناختی و انگیزش ورزشکاران متمرکز بود، در شیوههای سنجش نوین به میزان زیادی رویکردهای روانسنجی لازمند که در حوزه روانشناسی ورزشی به آنها پرداخته شده است.
- برای اطمینان از علمکرد در فرآیندهای استعدادیابی ورزشی لازم است تعداد دفعات سنجش در هر مرحله و مهارت افزایش یابند تا بتوان به سطح قابل قبولتری از پایایی مقیاسهای سنجش استعداد ورزشی رسید.
Reliable measurement in sport psychology: The case of performance outcome measures
Abstract
Objectives
The present research addresses a neglected aspect within the current Zeitgeist of improving methodological standards in (sport)psychology: reliable measurement. We discuss and highlight the importance of reliable measurement from different perspectives and empirically assess reliability of three commonly used performance outcome measures in order to give guidelines to researchers on how to increase reliability of measurements of performance outcomes.
Method
In three studies we estimate 5 different reliability coefficients for three performance outcome measures based on 14 golf putts (study 1; N = ۱۰۰), ۱۴ dart throws (study 2; N = ۲۰۰; ۱۰۰ sports students; 100 non-sports students) and 14 free throws in basketball (study 3; N = ۱۹۲; ۱۰۰ non-basketball players; 92 basketball players).
Results
The highest reliability was the odd-even reliability for darts for the whole sample (0.888), followed by golf putts (0.714 for distance from the hole, 0.614 for successful putts) and free throws (0.504 non-basketball players; 0.62 for basketball players; and 0.826 for whole sample).
Conclusions
Based on theoretical considerations and our empirical findings we give practical guidelines to improve reliability for performance outcome measures in sport psychology.
Keywords
Classical test Theory, Replicability, Research quality, Golf putts, Darts, Basketball
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر (further reading)