پژوهشگران دانشگاه اتاوا کانادا در پژوهشی مروری به بررسی ابعاد و مکانیزم های بیومکانیک دخیل در آسیب مغزی در ورزشکاران رشته های مختلف پرداختند.
اهم یافته ها به شرح زیرند:
الف)
- یکی از مخاطرات ضربه های مغزی در ورزشکاران، عدم درک و شناسایی به موقع آن است. تقریباً تنها یک ششم ضربه های مغزی در ورزشکاران شناسایی و تشخیص داده می شوند.
- عدم تشخیص به موقع ضربه مغزی در ورزشکاران منجر به تراکم آسیب های متعدد ناشی از ضربه به سر و افزایش ریسک احتمال ضربه مغزی، اختلالات روانپزشکی، اختلالات خواب، اعتیاد به الکل، نقایص شناختی و هوشی، و حتی آنسفالوپاتی مزمن مغزی (CTE) است.
- در بسیاری اوقات، ضربه های مغزی ورزشکاران به دلیل عدم ایجاد شکستگی و خونریزی بارز، دارای علایم و عوارض ماکرو نبوده و به همین دلیل به آنها توجه نمی شود.
- یکی از ایرادات مهم ضربه مغزی این است که آسیب های وارده به مغز در طی زمان (نه سریع) خود را نشان می دهند.
- روش های متعددی برای سنجش میزان شدت آسیب های مغزی ناشی از ورزش ابداع شده اند که می توان آنها را توسط پزشکان ورزشی به کار برد.
ب)
- آسیب های آکسونی ناشی از ضربه مغزی شامل تورم، نقایص الکتروفیزیولوژیک، پاسخ های مورفولوژیک، گسست سیتو اسکلتی، و پاره شدن /قطع آکسون ها هستند.
- آسیب های مغزی ممکن است گذار و حاد، یا مزمن باشند. در ابتدا آسیب مغزی خود را در قالب پارگی بافت و اعصاب نشان می دهد. در ادامه به تدریج منجر به از بین رفتن نورون های و فیبرهای عصبی می شود (شبیه زوال عقل و آلزایمر).
- پس از ضربه مغزی، در محل دریافت مکانیکی ضربه افزایش موضعی کلسیم و نیز اندکی حرکات موجی رشته های عصبی مشاهده می شود. در صورتی که تعداد ضربه ها 2 یا بیشتر باشد، میزان افزایش کلسیم ظرف 24 ساعت به شدت افزایش می یابد و رسوب کلسیم در مغز ایجاد می شود.
- مشکلات متابولیک ضربه مغزی شامل کاهش متابولیزم گلوکز، بهم ریختگی شدید میزان ترشح گلوتامات پیش سیناپسی، و افزایش پروتئین تائو فسفریله هستند.
- بعد از ضربه های مغزی ورزشی ساختارهای میکروگلیایی و آستروگلیایی مغز به شدت فعال شده و منجر به تخریب اعصاب در محل ضربه می شوند.
پ)
- در بازه زمانی 2 ساعت بعد از ضربه مغزی، سد خون-مغز (BBB) ورزشکاران مختل شده و منجر به افزایش احتمال عفونت و آسیب مغزی گسترده می گردد.
- بعد از ضربه مغزی، پیوستگی بین ماده سفید و ماده خاکستری مغز، بویژه در جسم پینه ای (محل پیوند دو نیمکره مغز) شل می شود. میزان ماده سفید و ماده خاکستری به دلیل از بین رفتن میلین (غلاف عصبی) کاهش می یابد.
- ضربه های سر (هد) در فوتبال منجر به آسیب های مغزی جدی می شود. به طوری که فوتبالیست ها نسبت به جمعیت عادی جامعه، کاهش جدی در سرعت روانی-حرکتی، تمرکز، توجه، حافظه فعال، و حافظه کلی دارند. این آسیب های با افزایش سن فوتبالیست ها تشدید می شوند.
- مسئله جدی در آسیب های مغزی در ورزشکاران این است که این آسیب ها به طور معمول دیگر قابل جبران نیستند. مغز ورزشکاران پس از ضربه مغزی در معرض انواع تخریب های جدی عصبی، شناختی، و روانی می باشد.
Biomechanics of Sport-Related Neurological Injury
KEY POINTS
- Improved metrics of cumulative exposure to repetitive head impacts are needed to draw relationships between trauma and risk of neurologic injury.
- Routine symptom-based assessments are not designed to capture the range of trauma experienced within sport defined by structural and functional changes within the brain.
- Brain trauma profiling is an objective measurement method of quantifying cumulative exposure by incorporating the characteristics that associate with risk to brain injury.
Keywords
Injury mechanism, Sport-related concussion, Repetitive head impact, Tissue response, Clinical outcome, Cumulative exposure, Measurement metrics, Brain trauma profiling, Risk mitigation.