پژوهشگران دانشگاه اینسولار، دانشگاه نگرین و دانشگاه مادرید اسپانیا در پژوهشی بدیع به بررسی تاثیرات انواع بینش و سبک مقابله با خطر خودکشی در افراد دارای اسکیتزوفرنیا پرداختند.
روش:
در این پژوهش پیمایشی، ۱۳۳ بیمار سرپایی واجد تشخیص اسکیتزوفرنی طبق ضوابط ICD-10 شرکت نمودند. ارزیابی‌ها شامل بررسی متغیرهای اجتماعی-جمعیت‌شناختی، بالینی، آسیب‌شناسی روانی، روانشناختی، و رفتارخودکشی بودند.
ابزارهای بکار رفته در پژوهش شامل مقیاس مختصر پیگیری دارودرمانی (BARS)، مقیاس بینش آمادور، مقیاس ارزیابی بالینگر از تظاهرات بالینی اسکیتزوفرنی (CGI-SCH)، مقیاس افسردگی کلگری (CDS)، مقیاس ناامیدی بک (BHS)، پرسشنامه باروهای شخصی در مورد بیماری (PBIQ)، و پرسشنامه خودارزیابی سبک بهبودی (RSQ) هستند.
نتایج:
- نوع بینش افراد دارای اسکیتزوفرنی رابطه‌ای با رفتارخودکشی ایشان ندارد.
- ترکیب نوع بینش و باورها و/یا سبک مقابله‌ای منفی در افراد دارای اسکیتزوفرنی با رفتار خودکشی ایشان ارتباطی ندارد.
- در ترکیب بینش با باورها و/یا سبک مقابله‌ای منفی با سطوح بالاتر ناامیدی و افسردگی، داغ ننگ درونی‌شده، کنترل بدتر بیماری و شدت بیشتر اختلال همراه است.
- ترکیب بینش با باورها و/یا سبک مقابله‌ای مثبت منجر به سطوح پایین‌تر ناامیدی و افسردگی، داغ ننگ دورنی شده، کنترل بهتر بیماری و شدت کمتر اختلال همراه است.
- افراد دارای خطر خودکشی بالاتر که سابقه خودکشی و افکار خودکشی، افسردگی و ناامیدی بیشتر دارند، در عین حال باورهای کلی بدتر، کنترل ضعیف‌تر بر بیماری، سطح اجتماعی-اقتصادی بالاتر، و تعداد دفعات پذیرش روانپزشکی بیشتری دارند.
راهبردهای کاربردی:
- خطر خودکشی به طور مستقیم با سطح ناامیدی افراد در ارتباط است و این ارتباط در اختلالات روانی نیرومندتر است.
- هرچه سوابق روانپزشکی فرد بیشتر باشد، میزان احساس ناتوانی وی در کنترل زندگی و وضعیت خود کمتر و در نتیجه ناامیدی او بیشتر می‌شود.
- برای کاهش خطر خودکشی در جمعیت عادی و جمعیت دارای مشکلات روانپزشکی/روانشناختی، مهارت‌های تاب‌آوری، مهارت‌های زندگی و مهارت‌های سبک زندگی سالم آموزش داده شود. تا این افراد راهبردهای مقابله‌ای بهتر و موثرتری داشته باشند که میزان ناامیدی در زندگی و خطرخودکشی آنها کاهش یابند.
- با توجه به نقش خانواده در تشدید/کاهش خطرخودکشی، لازم است افزون بر همسر و فرزندان، خانواده اصلی (والدین و خواهران/برادران) افراد دارای خطرخودکشی بالا، در جلسات خانواده درمانی حمایتی شرکت کنند تا اصول کنش‌وری صحیح با چنین افرادی را بیاموزند.
Abstract
Background
Suicidal behavior is highly prevalent in schizophrenia. Among the risk factors, insight has been little studied and has yielded contradictory results. In addition, it has been studied neglecting relevant psychological aspects, such as beliefs about illness and coping styles.
Method
We assessed 133 outpatients diagnosed with schizophrenia according to ICD-10 criteria. Evaluation included sociodemographic, general clinical, psychopathological, psychological and suicidal behavior variables.
Results
Neither insight nor insight coupled with negative beliefs and/or coping styles were associated with suicidal behavior. Nevertheless, insight coupled with negative beliefs and/or coping styles was associated with greater hopelessness.
Depression, internalized stigma, worse control over illness and greater global severity as compared to insight coupled with positive beliefs and coping styles.
Suicide attempt and suicidal ideation groups showed greater depression and hopelessness, worse global beliefs and worse control over illness, higher socio-economic level, and greater number of previous psychiatric admissions compared to the non-suicidal group.
Conclusions
Insight coupled with negative beliefs and/or coping style was not associated with suicidal behavior. Nevertheless, it was associated with greater depression and hopelessness, both of which are firmly established risk factors for suicide in schizophrenia.
Prospective studies with long-term follow-up and large samples are needed to clarify this issue.
Clinicians should assess these psychological features associated with insight, both in patients with insight and in those with poor insight when promoting it.
Keywords
Depression, Hopelessness, Insight, Schizophrenia, Suicide risk.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 
(further reading)
