تنوع فرهنگی و اجتماعی: صمیمیت در تعاملات اجتماعی 2020

1. افرادیکه تجارب ناهمگونی اجتماعی را در خرده گروه های فرهنگی و اجتماعی خود تجربه می کنند، به میزان بیشتری از نظر فیزیولوژیک می توانند با دوستان خود همگامی و انطباق داشته باشند.
2. اشخاصی که در گروه‌های فرهنگی و اجتماعی خود تنوع فرهنگی و اجتماعی بیشتری دارند، سازگاری و انطابق فیزیولوژیک بیشتری با همسرانشان دارند.
3. افرادی که تجربه تنوعات فرهنگی و اجتماعی بیشتری دارند، تمایل بیشتری به برقراری تعاملات اجتماعی و پیوندهای دوستانه دارند.
4. کسانی که تنوع های فرهنگی و اجتماعی کمی را تجربه کرده اند، برای دوستی و برقراری پیوند اجتماعی پیشگام نمی شوند.
5. افرادی که تنوع فرهنگی و اجتماعی کمی را تجربه کرده اند، از نظر فیزیولوژیک در انطباق با همسران خود و نیز دیگران در محیط‌های اجتماعی دچار مشکل هستند.

راهبردهای و پیشنهادات روانی-اجتماعی پژوهش تنوع فرهنگی و اجتماعی:

• لازم است برای کاهش خشونت و افزایش ارتباطات صمیمانه و گرم اجتماعی، بر تجارب بین (خرده) فرهنگی تاکید نمود تا افراد بتوانند صمیمیت بیشتری با دیگران داشته و تنش‌ها در سطح تعاملات اجتماعی کمتر شود.

راهبردها و پیشنهادات سازمانی پژوهش تنوع فرهنگی و اجتماعی:

• برای افزایش بهره‌وری و رفتارشهروندی سازمانی، لازم است تعاملات مداوم حضوری بین کارکنان واحدهای مختلف سازمانی، بویژه در نقاط جغرافیایی مختلف صورت پذیرد تا ضمن تقویت فرهنگ سازمانی، بتوان تعاملات رسمی و غیررسمی سازمانی را تقویت نمود.
   

Intergroup dissimilarity predicts physiological synchrony and affiliation in intergroup interaction

Abstract

Interpersonal similarity attracts. In intergroup contexts, however, similarity between groups potentiates bias.

The current study examined whether intergroup similarity versus dissimilarity engenders cross-group friendship formation.

Method

We used an essay-writing paradigm to manipulate perceived intergroup similarity or dissimilarity between the ethnic groups of participants prior to a dyadic interaction that involved a competitive party game.

During the interaction, we continuously recorded physiological and behavioral responses from both participants.

We used the physiological responses to derive a measure of physiological synchrony:

the mutual activation of partners’ sympathetic nervous systems.

Results

People primed with dissimilarity, not similarity, experienced physiological synchrony with their partner.

Moreover, the partners of people primed with dissimilarity acted more affiliative than the partners of people primed with similarity, which in turn predicted friendship initiation by participants.

Conclusion

We discuss the seemingly counter-intuitive value of emphasizing differences between groups to foster positive intergroup relations.