پژوهشگران دانشگاه آگوستا، و دانشگاه کنساو ایالات متحده امریکا، دانشگاه باری ایتالیا، دانشگاه آوکلند نیوزیلند و دانشگاه ونک‌وانگ کره جنوبی در پژوهشی مشترک به بررسی مقایسه‌ای تاثیرات ذهن‌آگاهی و رفتار حمایتی مثبت در کاهش استرس مراقبان معلولان جسمانی و ذهنی پرداختند.
روش:
در این پژوهش شبه‌آزمایشی مقایسه‌ای، ۱۴۷ مراقب افراد دارای معلولیت ذهنی و جسمانی داوطب شدند که در نهایت ۱۱۶ نفر به دو گروه آزمایشی رفتار حمایتی مثبت (PBS) و رفتار حمایتی مثبت مبتنی بر ذهن‌آگاهی (MBPBS) تقسیم شدند.
هر دو گروه به مدت ۱۰ هفته آموزش دیدند و سپس به مدت ۳۰ هفته گردآوری اطلاعات صورت گرفت. سطح استرس مراقبان با مقیاس استرس ادراکی (PSS) و کیفیت زندگی شغلی با پرسشنامه ProQOL سنجیده شدند. رفتارهای پرخاشگرانه، آسیب به پرسنل، و آسیب به سایر بیماران نیز در معلولان تحت نظر مراقبان سنجش شد.
نتایج:
- رابطه بین ذهن‌آگاهی و رفتار حمایتی مثبت، رابطه‌ای چندبعدی و پیچیده است
- هر دو روش رفتار حمایتی مثبت و ذهن‌آگاهی مبتنی بر رفتار حمایتی مثبت نتایج سودمندی در کاهش استرس شغلی مراقبان، کاهش مشکلات رفتاری معلولان و بهبود شاخص‌های مراکز نگهداری دارند.
- ترکیب ذهن‌آگاهی با رفتار حمایتی مثبت منجر به نتایج مثبت بهتری در بهبود وضعیت مراقبان، مراجعان و مراکز نگهداری می‌شود.
- هنگام تلفیق رفتار حمایتی مثبت با ذهن‌آگاهی، هزینه‌های مراقبت و درمان به مراتب نسبت به کاربرد رفتار حمایتی مثبت به تنهایی، کمتر است.
راهبردهای کارکردی:
- ذهن‌آگاهی بخشی مهم از تمرینات مراقبه‌ای برای خودآگاهی بیشتر، و مدیریت بهتر هیجان و استرس است.
- امروزه بخش جدایی ناپذیر بسیاری از روان‌درمانی‌ها و نیز مهارت‌های زندگی، شامل آموزش مهارت‌های ذهن‌آگاهی است.
- انجام روزانه و مداوم تمرینات ذهن‌آگاهی و مراقبه که بصورت ترکیبی در تمرینات ذن، چی‌گونگ و تای‌چی هستند، کمک شایانی به حفظ و بهبود سلامت جسمانی، روانی و رفتارهای سودمند اجتماعی می‌کند.
- در راستای نتایج حاصله از این پژوهش، ادغام تمرینات ذهن‌آگاهی و مراقبه، کمک شایانی به کاهش استرش شغلی و در نتیجه بهبود رفتار سازمانی، بهره‌وری، و افزایش رفتار شهروندی سازمانی خواهد نمود.
Abstract
Caregivers of individuals with intellectual and developmental disabilities are often stressed due to the demands of the job, including the nature and severity of challenging behaviors of the clients, work conditions, degree of management support for the staff, and the demands of implementing some interventions under adverse conditions.
Mindfulness-Based Positive Behavior Support (MBPBS) and PBS alone have been shown to be effective in assisting caregivers to better manage the challenging behaviors of clients with intellectual and developmental disabilities.
The aim of the present study was to undertake a head-to-head assessment of the effectiveness of MBPBS and PBS alone in a 40-week randomized controlled trial. Of the 123 caregivers who met inclusion criteria, 60 were randomly assigned to MBPBS and 63 to PBS alone, with 59 completing the trial in the MBPBS condition and 57 in the PBS alone condition.
Results:
Results showed both interventions to be effective, but the caregiver, client, and agency outcomes for MBPBS were uniformly superior to those of PBS alone condition. In addition, the MBPBS training was substantially more cost-effective than the PBS alone training.
The present results add to the evidence base for the effectiveness of MBPBS and, if independently replicated, could provide an integrative health care approach in the field of intellectual and developmental disabilities.
Keywords
Mindfulness-Based Positive Behavior Support, MBPBS, PBS, Stress, Compassion fatigue, Burnout, Secondary traumatic stress, Perceived stress, Cost-effectiveness
